Richtlijn fotografie bij werken voor de overheid

Het is een lovenswaardig beleid om eenheid in de overheidscommunicatie te brengen. Door de wirwar aan visual identities ziet de burger door de bomen het bos niet meer. Als het gaat om overheidscommunicatie heeft Nederland world wide al decennia een leidende positie. Toch zal het niet meevallen om die gewenste eenheid ook in beeldmateriaal te vangen. Dat is alleen mogelijk wanneer je uitsluitend met een handvol fotografen of beeldenmaker samenwerkt. Dat zie ik niet zo snel gebeuren en bovendien ruikt zoiets naar nepotisme.

Kernbegrippen als krachtig, helder, sober, geloofwaardig en Nederlands klinken aardig maar zeggen niets. Wanneer is een foto 'geloofwaardig? Laten we eerlijk zijn, da's een begrip zo rekbaar als een elastiek. Maar misschien dat toegevoegd beeldmateriaal als referentie kan dienen voor fotografen. Hopelijk wordt het geen strak keurslijf dat creativiteit in de weg staat...

De wereldwijde financiële crisis heeft een ‘nieuwe Victoriaanse tijd’ ingeluid. Weg met de uitbundigheid; leve de ultieme soberheid. Dat is de tijdsgeest die tot uiting komt in de nieuwe ‘Rijksbrede’ huisstijl. Waar voorheen beeldmateriaal door grafische ontwerpers werd gezien als visuele componenten ter completering van hun concepten gaan foto’s nu ‘vorm en inhoud aan elkaar verbinden’ als ik de richtlijnen van studio Dumbar moet geloven.

De PDF met de ‘Rijksbrede’ richtlijnen moest ik een paar keer doorlezen om het gortdroge designersjargon te pakken. Maar uiteindelijk heb ik de boodschap begrepen: Er breekt een nieuw tijdperk aan voor fotografen want ‘het volgen van de richtlijnen zal vaak betekenen dat er professionele fotografen bij betrokken zijn’. Maar daar knelt juist de schoen want geen zinnig mens kan nog een foto maken wanneer de richtlijnen strikt worden gevolgd.

Probeer maar eens ‘natuurlijke, directe Nederlandse of Nederlands uitziende foto’s met een spanningsveld zonder overdaad of drukte, heldere en frisse kleuren bij voorkeur in een ‘droge’ ducumentairestijl’ te schieten. Maar gelukkig bieden knullige ‘wel-niet-fotootjes’ een visueel houvast zodat fotografen niet bij voorbaat de weg kwijtraken. Er gloort weer hoop voor Nederlandse fotografen die ‘Rijksbreedgerelateerd’ kunnen fotograferen...