Fotografie in Rome: twee duiven, de paus en 9/11

Medio april was ik met mijn vrouw en een bevriend echtpaar een paar dagen in Rome. Voor het eerst. Fotografisch een stad om je vingers bij af te likken. Toen ik na vier dagen weer thuiskwam, bleek ik 1.277 foto's te hebben geschoten. Mijn Panasonic Lumix DFC FZ45 had het weer prima gedaan.

Bij vertrek aarzelde ik nog of ik mijn spiegelreflex Canon EOS 600D (ook) mee zou nemen, maar uiteindelijk heb ik hem maar thuisgelaten, evenals mijn statief. Steeds stoppen om lenzen te verwisselen of om 'even' een foto vanaf een driepoot te maken, dat wilde ik de anderen niet aandoen. Bovendien: Rome bleek oneindig veel drukker dan ik me had voorgesteld, dus achteraf heb ik daar geen spijt van.

Het weer zat mee: zon, mooie wolkenluchten en soms een strakblauwe hemel. Wat tegenzat was Vaticaanstad. We wilden er op vrijdag naar toe, maar toen staakte de metro. En op zaterdag – we waren extra vroeg opgestaan – bleken zowel de Sint Pietersbasiliek als het Sint Pietersplein tot 15:00 niet toegankelijk: La Basilica e la Piazza apriranno alle ore 15:00.

Juist die dag had de nieuwe Italiaanse president uitgekozen om een eerste officieel bezoek aan de paus te brengen. Daar sta je dan met je goede gedrag. Je blijft een beetje dralen, je overlegt: wat zullen we nú doen – we hebben uiteindelijk de Engelenburcht en de Vaticaanse musea (met de Sixtijnse kapel) bezocht – en onderwijl maak je nog wat foto's.

Politieagenten, de bobo's, de voorbijrazende auto met Sergio Mattarella erin en uiteraard de markante linker- en rechterbeeldengalerij, afstekend tegen die mooie wolkenluchten. En ook deze (links), die – indachtig de theorie die ik leerde in een cursus Visual Design – toch net even iets anders is dan de meer obligate rechtse.

Nu heeft mijn camera een flinke optische zoom (24 keer), dus toen ik heel in de verte links van de Sint Pieter plotseling een kleine erewacht van Zwitserse gardisten ontwaarde, kon ik dankzij mijn toestel aardig dichtbij komen.

En hoewel uit de hand genomen bleek de foto – je moet altijd maar afwachten – naar mijn smaak aardig gelukt. Wat ik in Rome niet zag, maar thuis wel, waren de twee duiven rechtsonder die ik bij toeval had mee gefotografeerd. Een witte, een grijszwarte! Goed dat ik er niet met mijn spiegelreflex stond, met natuurlijk net de verkeerde lens erop!

Van die zoomfunctie had ik overigens twee dagen eerder ook al profijt gehad. Na een bezoek aan het Colosseum – je kan daarbinnen de mooiste 'ronde' panoramafoto's maken – stonden we nog even na te genieten en de buitenkant te bekijken.

'Nou vooruit, nog één foto', dacht ik en met de zoeker gericht op de bovenkant van de buitenmuur, kreeg ik – met ineens een voorbij vliegende vliegtuig in beeld – een déjà vu.

Ik hield mijn adem dit keer even dubbel in, zoomde in, drukte eerst half en vervolgens helemaal de opnameknop in.. en verder gebeurde er gelukkig niets.

Wat is fotograferen toch een spannende en fantastische hobby!
En nu heb ik er nóg 1273...

Wil jij ook gave foto's maken?

Over de auteur

Berry Dongelmans heeft sinds een aantal jaren fotograferen als hobby. Volgde inmiddels met veel plezier de cursussen 'Bewust fotograferen' en 'Visual Design' bij de Alphense fotograaf Rob IJsselstein en probeert nu het geleerde in praktijk te brengen. Moderne architectuur in grote steden vindt hij fascinerend.

6 reacties

Deel jouw mening

Ook interessant