Review: Olympus OM-D E-5 mark II

zondag 14 juni 2015, 14:31 door Har van der Zee | 10.395x gelezen | 3 reacties

Recentelijk had ik de gelegenheid om me, tijdens een weekje Cevennen (Frankrijk), uit te leven met de Olympus OM-D E-5 mark II. De camera is compacter dan menig spiegelreflex en biedt een 16 megapixel CMOS sensor, goede video mogelijkheden, een in vijf richtingen werkende stabilisatie (zowel bij foto als video).

Ook het vermelden waard is de burstrate van 10 foto's per seconde en de ingebouwde wifi. Kortom: een camera van deze tijd.

Noviteit

De opvallendste noviteit van dit model: de mogelijkheid om beelden van 40 megapixel (!) te schieten: ideaal voor productfotografie, architectuur, landschappen (bij heel rustig weer), et cetera.

De camera gebruikt hiervoor subtiele verplaatsingen van de sensor (8 posities) waarna de beelden van uit deze posities worden geïntegreerd in één 40 megapixel (Jpeg) resultaat (100 megapixel in RAW).

Tijdens deze korte trip boden zich geen onderwerpen aan die zich hiervoor leenden. Daar kom ik graag nog eens op terug.

Eerste indruk

Mijn eerste indruk bij het uitpakken en activeren van de camera: lekker compacte bouw, helder zoekerbeeld (2,3 miljoen dots), fantastische lens en een erg gedegen constructie (het lijkt wel een professionele camera). Ik ben benieuwd!

Olympus OM-D E-5 mark II

De PASM knop bovenop is voorzien van een vergrendeling. Dat is een erg goed idee van de Olympus constructeurs. Hoe vaak overkwam het me niet, dat ik mijn (inderdaad: Canon) camera in de Av (diafragma) modus in de tas stopte en hij in de Tv (sluitertijd) mode bleek te staan als ik hem weer uit de tas had gehaald. En dat merkte je vaak pas nadat een paar (vaak mislukte) nieuwe opnames gemaakt werden.

Een puntje van aandacht mogen diezelfde constructeurs nog wel besteden aan (met name de voorste) instelwieltjes voor instelling van (bijvoorbeeld) diafragmawaarde en belichtingscorrectie. Ze werken meer dan voortreffelijk maar draaien echt té gemakkelijk (wat dus ook in mislukte opnames resulteert).

Een iets stroever mechanisme of een kleine vergrendeling zoals bij de PASM knop zou mooi zijn.

Wel weer erg goed doordacht is de mogelijkheid om aan verschillende knoppen (zeg maar knopjes -je moet geen dikke vingers hebben) andere dan de standaard functies toe te kennen. Zo werd de Fn2 knop deze vakantie voor mij de schakelaar tussen 'Jpeg' en 'RAW + Jpeg'.

Deze omschakeling kan natuurlijk ook in het 'super-control' (touch-) bedieningsscherm plaatsvinden, maar dit is wel even wat sneller!

Ik had trouwens wat moeite met het bedienen van dit scherm: wanneer ik op een functieknop 'Menu' druk, verwacht ik ook dat het Bedieningsmenu opent, niet het (dieper gelegen) camera-instellingen menu. Uiteindelijk bleek, dat gewoon OK indrukken voldoende was om het touch-screen bedieningsscherm te activeren.

Had ik het scherm eenmaal aan de praat, dan wandelde ik er makkelijk doorheen: elke functie liet zich eenvoudig wijzigen.

Wel jammer -maar dat is persoonlijk– vond ik dat het bedieningsscherm maar circa 80 procent van het display oppervlakte gebruikte. Mijn touch (stevige vingers) bleek er nog al eens naast te zitten.

Maar beter een camera met veel instelmogelijkheden (waarvan je er in de praktijk een aantal gebruikt die jou liggen, dan een camera met beperkte mogelijkheden. Ik weet het; een kwestie van gewenning.

Olympus Zuiko 12-40mm f/2.8 Pro

Het Olympus Zuiko 12-40mm f/2.8 Pro objectief was een plezier om mee te werken: samen met de heldere (digitale-) zoeker had ik de beschikking over een meer dan voortreffelijk zoekerbeeld. Alleen, wat ik ook deed, de auto-focus functie werkte in eerste instantie niet (bleek mijn fout!).

Had ik dieper in de verpakking gegraven, dan had ik de afzonderlijke gebruiksaanwijzing wel gevonden: gewoon de afstand-instelring naar voren schuiven en klaar.

Olympus Zuiko 12-40mm f/2.8 Pro

Dat met de hand instellen beviel me trouwens uitstekend: je hoeft de camera niet van het oog weg te nemen om een schuifje te verzetten. Gewoon de instelring (je ondersteund de lens toch met de hand) naar voren verplaatsen!

Handmatig instellen is uiteraard niet zo snel als autofocus maar het duidelijke heldere zoekerbeeld geeft je de gelegenheid de scherpte echt te kunnen vastleggen waar je hem hebben wilt. Omdat het vroege lente was, stond er veel in bloei in de Cevennen: Acacia's, Brem, allerlei bloemen trokken de aandacht.

Uit het handje –met uiteraard ingeschakelde beeldstabilisatie- lukte het meestal om detailfoto's te maken. Dit mede door de korte instelafstand van nog geen 20 centimeter!

De bloemen kwamen door de zoeker naar je toe. Dat was het gevoel dat ik kreeg bij mijn eerste dichtbij opnames. Eenmaal thuis was dat ook de gewaarwording op mijn monitor: de heldere en scherpe opnames zijn een lust voor het oog.

Maar ook de overzichtsopnames vallen op door hun grote detailrijkdom, neem nou dat rijtje bomen aan de overkant van het dal: elke tak van de (een beetje kale) boom is te volgen.

Kleurweergave

Ook daar was ik erg blij mee: ik had de camera als neutraal ingesteld, dus zeker niet als levendig met de overdreven verzadiging die daar vaak bij hoort. Zo kwamen de kleuren ook op mijn monitor naar voren: zoals ik ze heb ervaren.

Wifi

Omdat dit (mijn) eerste camera met ingebouwde WiFi betrof heb ik daar eens wat extra tijd aan besteed. Een verbinding maken tussen camera en smartphone (in dit geval mijn oude Samsung Galaxy SII) was spelend eenvoudig.

Je opent het 'connect'-menu in de camera en scant met de Olympus Image Share software (een app die zich heel makkelijk laat installeren en gebruiken) de QR code die het display achterop weergeeft. Zo kon ik bijvoorbeeld mijn smartphone gebruiken als draadloze afstandbediening voor de camera.

Video

Ik ben niet zo'n video filmer, maar er waren een paar situaties waarbij ik het geluid (van de rivier, van een waterval, van kerkklokken en een kerkorgel) wél belangrijk vond om vast te leggen. Dus over naar de video-mode. Ik heb pp zijn simpelst gefilmd: uit de hand, met ingebouwde microfoon.

Thuis bleken de beelden (ook) van fantastische kwaliteit, evenals het geluid. Op dit gebied slaat de E-M5 mark II dus ook een bijzonder goed figuur.

Conclusie

Ik ben erg gesteld geraakt op de Olympus OM-D E-5 mark II (kan Olympus in de toekomst wat 'puntiger' benamingen geven?). Met de meegeleverde lens was het uitstekend fotograferen en Olympus levert inmiddels een grote reeks lenzen voor haar camera's.

Neem bijvoorbeeld de 7-14 mm f/2.8 Pro groothoekzoom en de 40-150mm f/2.8 Pro telezoom. Mét de voor Four-Thirds geldende cropfactor van twee maal heb je dan altijd nog een 14-28mm respectievelijk 80–300mm kleinbeeld equivalent!

Mocht ik een nieuwe camera overwegen (en welke fotograaf doet dat niet van tijd tot tijd?) dan staat deze Olympus bij mij 'ergens bovenaan' op de lijst. Een aanrader!

Wil jij ook gave foto's maken?

Probeer twee weken gratis onze online cursussen over fotografie. Je krijgt direct toegang tot meer dan 100 cursussen. Na twee weken vervalt je proeflidmaatschap automatisch. Je zit dus nergens aan vast.

14 dagen gratis fotografiecursussen kijken

Over de auteur

Har van der Zee is (oud-)bedrijfsleider en 70 jaar. Op zijn twaalfde begonnen te fotograferen. Sedert vier jaar publiceert hij 'Op stap met...' waarin hij praktijkervaringen met nieuwe camera's bespreekt. Hij geeft les bij de Volksuniversiteit Soest en privécursus in Photoshop en andere fotobewerkingsprogramma’s.

3 reacties

Randy schreef op dinsdag 16 juni 2015 om 11:05 | reageer
Deze set een tijd geleden gekocht maar ook weer retour gezonden. Bij foto's van de kinderen kreeg ik de oog haren niet mooi scherp. Na een flinke discussie op dpreview leek meest logische dat de set backfocuste. Ander nadeel vond ik dat je er bewerken met de meegeleverde software erg traag en omslachtig was. Had je wellicht ook deze ervaring?

Peter Schütte schreef op dinsdag 16 juni 2015 om 16:54 | reageer
Helder verhaal Har. Altijd leuk om even een eerste indruk te krijgen zonder een pagina's lange test te moeten lezen.
Goed bedoelde tip: als er (heel) veel tekst tussen haakjes staat, dan leest dat (behoorlijk) minder prettig en dat vind ik (persoonlijk) jammer.

Dharma Singh schreef op dinsdag 16 juni 2015 om 17:21 | reageer
Aardige beschrijving van deze camera.
Als E-M1 en E-M5[mark I] gebruiker vind ik bij deze mark II vooral prettig dat het scherm dichtgeklapt kan worden en er dus geen beschadigingen aan kunnen komen tijdens het vervoer.
Verder vind ik de 'stille' stand een prima verbetering; staat bij mij altijd aan. Niets irritanter dan al dat geluid van de sluiter van camera's tijdens voorstellingen en bijv. bruiloften.

Deel jouw mening

Let op: Op een artikel ouder dan een week kan alleen gereageerd worden door geregistreerde bezoekers.
Wil je toch reageren, log in of registreer je dan gratis.

Cursus Natuurfotografie in Nederland met Rob Dijkstra

Ontvang wekelijks fotografietips in je inbox

45.167 fotografie enthousiastelingen ontvangen de tips al!
Meer over de wekelijkse mail. Of blijf op de hoogte via Facebook. Aanmelding beveiligd met Google reCaptcha.

Elja Trum

Photofacts; alles wat met fotografie te maken heeft!

Wil je graag mooiere foto's maken en op de hoogte blijven van ontwikkelingen binnen de fotografie? Photofacts plaatst leerzame artikelen die gerelateerd zijn aan fotografie. Variërend van product-aankondiging tot praktische fotografietips of de bespreking van een website. Photofacts bericht dagelijks over fotografie en is een uit de hand gelopen hobby project van Elja Trum. De artikelen worden geschreven door een team van vrijwillige bloggers. Mocht je het leuk vinden om een of meerdere artikelen te schrijven op Photofacts, neem dan contact op.Meer over Photofacts