Geen 'back focus' probleem maar verkeerde scherpsteltechniek!

Dank Michelle, vandaag door jouw stukje een AH-erlebnis. Dus weer wat geleerd om rekening mee te houden. Stapje voor stapje ga ik steeds meer begrijpen om goede foto's te maken.

Meetkundig klopt dit verhaal niet. Hoe wordt de camera gedraaid? Als je de camera draait om het punt waar de sensor zit, verandert de afstand tussen sensor en onderwerp niet. In de praktijk draai je de camera en je hoofd om het midden van je nek of zo. Dan wordt de afstand tussen de sensor en het onderwerp juist groter, niet kleiner. Dat zou dus moeten leiden tot frontfocus. Als er toch backfocus ontstaat moet er een andere verklaring voor zijn. Misschien een andere optische weg door het glas in de lens, dat weet ik niet. Maar deze verklaring klopt niet. Praktisch gesproken is inderdaad meestal het best om eerst de compositie te bepalen en daarna het scherpstelpunt.

 Michelle Peeters schreef op dinsdag 1 mei 2018 om 12:29

@Rob en GJ: als de achtergrond cirkelvormig zou zijn en geen plat vlak zouden jullie gelijk hebben! Ik zal even een plaatje tekenen om het te verduidelijken.

  Liesbeth van Asselt schreef op dinsdag 1 mei 2018 om 13:04

Ha, ha, @Wim, jij zegt het, ik dacht het . Zo extreem als bij de foto's van de batterijen is front- of backfocus inderdaad nooit.

 4BYE schreef op dinsdag 1 mei 2018 om 14:50

Dank voor dit (achteraf) simpele verklaren. Inderdaad ga ik waarschijnlijk ook wel eens de fout in. Ga het ieder geval anders doen in gevallen waar het degelijk verschil zal maken.
Ik gebruik overigens bij mijn beide Canon camera's een apart toegewezen knop aan de achterzijde van de camera. Hierdoor blijf ik de baas over de scherpstelling zonder half in te drukken etc. en kan ik op de servo blijven volgen en afdrukken wanneer ik wil.

Ik maak bijna altijd gebruik van AF-C en gebruik daarbij de back button AF knop. Als het plaatje dan nog onscherp is heb ik een te lange sluitertijd of geen statief gebruikt.

 Michelle Peeters schreef op dinsdag 1 mei 2018 om 18:19

@Frits: zo’n panoramakop is inderdaad de oplossing!

 Michelle Peeters schreef op dinsdag 1 mei 2018 om 19:06

@Peggy: zoals Liesbeth van Asselt al aangaf kun je het beste het middelste scherpstelpunt hanteren, omdat dit zeker een cross-sensor is. Soms zijn niet alle overige sensoren cross-sensoren. Als je andere scherpstelpunten gebruikt kan de camera inderdaad gaan 'pendelen'.

Maar handmatig scherpstellen werkt eigenlijk beter bij macrofotografie. Dat gaat het makkelijkst met LiveView aan. Mocht dat niet lukken, dan kun je de autofocus gebruiken en vervolgens de camera op handmatig scherpstellen vastzetten zodat hij niet steeds opnieuw probeert te focussen.

Ik zou ook de Manuele stand gebruiken, niet de diafragma-voorkeur-stand. Meet eerst het licht op het onderwerp en zet die belichting vervolgens vast.

Bij macrofotografie komt de scherpstelling heel secuur (het beste werkt het vanaf statief) en ben je ook nog eens afhankelijk van windstilte en het stil blijven zitten van je onderwerp.

Succes en laat maar even horen wat je ervaringen zijn!

Ik vind het verhaal ook iets overtrokken. Voor macrofotografie gaat dit verhaal inderdaad op. Daar is de scherptediepte dermate klein dat het heel nauw komt.

Als ik scherpstel op mijn model (op het middelste scherpstelpunt) dan bepaal ik daarna nog de exacte compositie. Je compositie vooraf moet natuurlijk al wel in grove lijn goed zijn.
Na het scherpstellen is het nooit zo dat ik daadwerkelijk een stap opzij doe of naar voren of achteren stap. Dan moet je inderdaad opnieuw scherpstellen. De illustratie suggereert dat je echt de camera in een andere hoek zet. Maar je camera verplaatsen (in een andere hoek) heeft toch altijd tot gevolg dat je opnieuw moet scherpstellen? Dat is tenminste wat ik mijn cursisten als één van de eerste dingen leer.

Als ik scherpstel kan ik zonder problemen mijn camera een (paar) cm naar links of rechts bewegen zonder dat dit een probleem geeft.

 Michelle Peeters schreef op woensdag 2 mei 2018 om 14:58

@Riet: dat zou kunnen, maar weet ik eerlijk gezegd niet.. Is daar meer informatie over te vinden online? Of misschien naar dat specifieke artikel waar je het over had?

En wat ik mis in alle commentaren, is dat back- of frontfocus veroorzaakt wordt door de lens. Dus vrijwel altijd onscherpe foto's. Mijn camera (Pentax) heeft daarvoor een lensspecifieke correctiemogelijkheid. Uiteraard wel eerst in een testopstelling vaststellen hoeveel er gecorrigeerd moet worden.

Ook een systeemcamera kan problemen hebben met de scherpstelling bij bepaalde lenzen. Mijn Panasonic heeft het met een 30 mm Sigma.
Heb deze camera nog niet zo lang, maar heb nog geen tijd gehad om het menu in te duiken. Zitten al te veel gadgets op waar ik niks mee doe.

 -mj- schreef op zondag 6 mei 2018 om 11:06

heeft dit ook niet te maken met de combinatie functie van de ontspan knop . Dus dat als je afdrukt dat je ook gelijk scherp stelt . Op mijn camera heb ik dat gescheiden . Dus half indrukken doet niet scherp stellen. Scherp stellen doe ik nu met de "*" knop .

 100 schreef op maandag 7 mei 2018 om 00:27

@Paul
Bij een 85 mm lens op een afstand van 3 meter de lens 8° verdraaien (dat is een derde van de horizontale beeldhoek) betekent een verschuiving van het scherpstelpunt van ongeveer 3cm (cos 8° = 0,99 => 0,99 x 3 = 2,97 meter) wat ongeveer overeenkomt met het verschil tussen focus op het oog of op het puntje van de neus.
Op f/1.2 bij een FF sensor is de DOF in dat geval ca 9 centimeter, dus als een “afwijking groter dan de halve DoF” het criterium is, zou het zelfs op f/1.2 niet uitmaken.

Probleem is alleen dat het wel zichtbaar is dat de neus dan scherper is dan het oog, ook bij kleinere diafragma’s. DOF is een arbitraire waarde om een gebied aan te duiden waarin de scherpte op een bepaalde kijkafstand nog acceptabel is, niet meer dan dat. In werkelijkheid is het schepstelvlak tweedimensionaal en heeft dus een diepte van nul.
Het ligt aan de criteria (kwaliteitseisen) die een fotograaf zichzelf oplegt of door de klant worden gesteld of een dergelijke afwijking als acceptabel wordt gezien.

 100 schreef op dinsdag 8 mei 2018 om 03:57

Beide kunnen een probleem zijn, in combinatie kunnen ze elkaar versterken, maar ook opheffen.
Als ik zelf de techniek gebruik ben ik er bijna zeker van dat de axiale beweging van mijn camera minder is dan een centimeter. Het is, met een beetje oefening, echt niet zo ingewikkeld om een radiale beweging van een paar graden te maken zonder grote axiale bewegingen te maken. Ook neemt het maken van een dergelijke beweging doorgaans weinig tijd in beslag (minder dan een seconde) en gebruik ik een dergelijke techniek alleen bij redelijk statische onderwerpen.

Kern van het verhaal is denk ik dat je moet weten wat de consequenties zijn van toegepaste technieken om ze goed te kunnen inzetten. Bij kritische focus zoals een headshot op een diafragma groter dan f/2.8 is de afwijking door de techniek zelf een probleem. Bij een full body shot of het fotograferen van meerdere personen zijn focusafwijkingen van een paar centimeter vaak geen probleem.