Mijn eerste Urbex ervaring

zaterdag 19 september 2020, 14:07 door Kim Schröder | 2.059x gelezen | 11 reacties

Urbex is afgeleid van urban-exploring. Bij deze vorm van fotografie ga je op zoek naar verlaten gebouwen en omgevingen die meestal niet opengesteld zijn voor publiek.

Wanneer je je op zo'n verlaten locatie bevindt, voel je de herinneringen en zie je de schoonheid van het natuurlijke verval. Plus het is enorm spannend en geeft een flinke kick!

De belangrijkste regel van urbex is dat je niets vernield, en alles achterlaat zoals je het ook hebt aangetroffen.

Leave nothing but footprints, take nothing but pictures...
Voordat je gaat beginnen zoek je alles wat je kunt vinden over de locatie, de geschiedenis en de functie's van het gebouw.

Als je dit op voorhand allemaal weet kun je je meer inleven in wat er zich heeft afgespeeld en waar de gebouwen zich voor leende. Het zal je foto's ten goede komen.

Gevaren

Je loopt uiteraard het risico op een boete wanneer je je op verboden terrein bevindt. Dat een locatie al enige jaren leeg staat, betekent nog niet dat het niet bewaakt wordt. Houd daarom rekening met de (regionale) wetten en zet veiligheid altijd op de eerste plaats.

Je kunt natuurlijk ook altijd de eigenaar proberen te achterhalen en proberen of je met toestemming foto's mag maken van zijn gebouw of locatie. Hoewel, eerlijk gezegd, de meeste urbexers het ook voor de kick doen. Met toestemming is die kick natuurlijk een stuk minder.

Buiten dit risico is er nog een ander groot risico bij urbexen. De gebouwen zijn vaak al enige tijd verlaten en vervallen, dus de kans dat een en ander broos is door vocht of brand is aanwezig.

Let dus altijd goed op waar je loopt en ga nooit alleen! Zorg voor een volle telefoon en dat mensen thuis weten waar je bent.

Het fotograferen op een Urbex locatie is nog niet altijd even makkelijk. Het is er vaak donker, dus een statief is geen overbodige luxe. Dit om langere sluitertijden te kunnen gebruiken.

Je kunt natuurlijk ook altijd een zaklamp gebruiken of een kleine bouwlamp, ook om bepaalde onderwerpen er uit te laten springen. Hou je ISO zo laag mogelijk om ruis te voorkomen en als het kan neem ook nog een draadontspanner mee.

Fabriek in België

Vandaag neem ik jullie mee naar een Fabriek in België die ik heb bezocht. Deze fabriek is gebouwd in 1962. Er werkte in totaal 40.000 werknemers, dus het was een immens bedrijf!

Je kunt je de omvang van deze plek echt niet voorstellen en de foto's die we gemaakt hebben vallen echt in het niet bij de werkelijke omvang van dit bedrijf. Sinds 2014 is de fabriek gesloten en staan de panden leeg.

De koperdieven hebben er al goed huisgehouden en er is enorm veel vernield. Bij onze zoektocht naar informatie over dit bedrijf stuiten we al gauw op de vele berichten over camera's en security, maar we besluiten toch een gokje te wagen.

Na wat geklim en geklauter zijn we over een hek, tussen de bosjes. Wauw en nu?

Dit is een van onze eerste Urbex ervaringen en door de berichten over de bewaking sluipen en tijgeren we door de bosjes naar de ingang, fluisterend en op onze tenen lopen we het eerste pand van dit enorme complex binnen. Wauw!!!

Enorme machines, oude documenten, grote hallen en nog grotere gebouwen met talloze verdiepingen steken ons de ogen uit.

Nog steeds sluipend en kruipend vervolgen we onze weg, het is enorm afgeleefd en heel veel gesloopt, overal liggen gestripte kabels, kapotte lampen en ga zo maar door.

We blijven staan bij elk geluidje, want tja, beveiliging. Ons hart klopt in onze keel en het is allemaal zo ontzettend spannend.

We zien een ander koppel lopen, met een camera, dat moet dan wel een Urbex koppel zijn. De jongen verteld ons dat hij hier drie jaar geleden al eens is geweest en dat hij toen gepakt is door de beveiliging. Inmiddels is het volgens hem zo gesloopt, dat er nu niemand meer rondrijdt.

We vervolgen onze weg met een ietwat geruster gevoel. Nog steeds kijken we onze ogen uit! Roest, staal, stof, enorme machines, er komt geen einde aan!

Kilometers lange transportbanden, immense buizen stelsels en niet te vergeten de ontelbare trappenhuizen.

Na een aantal uur te hebben rondgelopen besluiten we dat het genoeg is voor vandaag en zoeken we onze weg terug naar het hek tussen de struiken.

We hebben nog steeds niet alles van dit terrein gezien en gaan dan ook zeker nog een keer terug. Wat een indrukken vandaag, wat een pracht. Genoten!!

Over de auteur

Kim is gek op Urbex fotografie, niet alleen voor de foto's maar ook voor de kick. Naast Urbex maakt ze graag portret en lifestyle foto's.

11 reacties

gast schreef op zaterdag 19 september 2020 om 15:03
Super om je zo enthousiast bezig te zien in de fotowereld. Ga zo door👍
Tom schreef op zaterdag 19 september 2020 om 15:05
Leuk eerste artikel! Ga zo door!
Jacques schreef op zaterdag 19 september 2020 om 17:26
Je geeft een mooi beeld van je ervaringen met Urbex foto's. Interessant voor mij als eenvoudige liefhebber.
gast schreef op zaterdag 19 september 2020 om 21:16
Heel mooi geschreven en super foto's. 😘
Tijdlooskim schreef op zaterdag 19 september 2020 om 21:20
Dank allen!
Meurisse Luc schreef op dinsdag 22 september 2020 om 15:27
Liefhebber van Urbex-foto's? zie prachtige website van https://www.hullabaloo.be
Fred Hermans schreef op woensdag 23 september 2020 om 14:30
Heel mooi verhaal. Ik heb zelf ook veel zin om me in Urbex te gaan verdiepen. Als je de volgende keer gaat en nog een enthousiaste fotograaf zoekt om mee te gaan hou ik me aanbevolen!
Maurice Debusschere schreef op woensdag 23 september 2020 om 16:20
Bij gelegenheid hou ik ook van urbexfotografie maar ik doe het alleen mits toelating van de eigenaar van de gebouwen of installaties. Uit voorzorg laat ik ook altijd iemand weten waar ik ga fotograferen en wanneer ik vermoedelijk weer buiten zal zijn. Het mag dan misschien minder avontuurlijk lijken maar dat is het (naar mijn gevoel) niet, ook niet minder leuk maar vooral veel veiliger.
jos schiffelers schreef op zaterdag 3 oktober 2020 om 12:52
Mooi artikel Kim.
Dat maakt mij ook nieuwsgierig naar de urbex locaties.
Jos
johandeman schreef op dinsdag 27 oktober 2020 om 16:10
Als dit HFB is, de bewaking is er echt nihil. Zelfs metaaldieven rijden er met n bestelwagen op het terrein ! Als het Heavy Metal is, daar heb ik ook al verhalen van gehoord, dat je 'gegarandeerd' gepakt wordt door de security … Je moet ook niet alles geloven, vaak wordt dit verzonnen door andere urbexers. Heavy Metal zijn we 2x geweest, telkens +- 6 uur. We hebben er security zien rondrijden en binnen zien komen in het gebouw waar we zaten, maar we hebben ons n uur lang verstopt en zijn dan vertrokken, niet betrapt dus

johandeman schreef op dinsdag 27 oktober 2020 om 16:13
Het grootste gevaar is niet de security maar de toestand van het gebouw zelf : je kan ergens in vallen, in spijkers trappen, je handen snijden, ergens in kruipen waar je niet meer weg kan, je hoofd stoten, je komt krakers/junks/metaaldieven tegen … Verder bestaat het risico dat je asbest of koolstof of andere substanties inademt. Of dat iemand je camera wil stelen.

Toon meer reacties (7)

Deel jouw mening

Let op: Op een artikel ouder dan een week kan alleen gereageerd worden door geregistreerde bezoekers.
Wil je toch reageren, log in of registreer je dan gratis.

Ontvang wekelijks fotografietips in je inbox

52.650 fotografie enthousiastelingen ontvangen de tips al!
Meer over de wekelijkse mail. Of blijf op de hoogte via Twitter of Facebook.

Elja Trum

Photofacts; alles wat met fotografie te maken heeft!

Wil je graag mooiere foto's maken en op de hoogte blijven van ontwikkelingen binnen de fotografie? Photofacts plaatst leerzame artikelen die gerelateerd zijn aan fotografie. Variërend van product-aankondiging tot praktische fotografietips of de bespreking van een website. Photofacts bericht dagelijks over fotografie en is een uit de hand gelopen hobby project van Elja Trum. De artikelen worden geschreven door een team van vrijwillige bloggers. Mocht je het leuk vinden om een of meerdere artikelen te schrijven op Photofacts, neem dan contact op.Meer over Photofacts

Mijn eerste Urbex ervaring

Gevaren