Photofacts Academy

Photofacts Academy; 100+ Fotografie Cursussen
Fotograferen wordt makkelijker en leuker

Boek

De Fotobijbels; Boeken over Fotografie
101 Praktische fotografietips voor betere foto's

Rob IJsselstein

Hoe ziet een camera er over vijf jaar uit?

donderdag 11 maart 2021, 16:16 door | 3.934x gelezen | 2 reacties

Een aantal jaren geleden heeft de systeemcamera zijn intree gedaan op de markt die tot dan werd bestreken door spiegelreflexcamera's.

De huidige systeemcamera's zijn pas het begin van een verdere snelle ontwikkeling van professionele en geavanceerde camera's. Een aantal tendensen zijn al te zien.

Daarmee kunnen we filosoferen over hoe de camera's van over vijf jaar er uit kunnen zien.

Systeemcamera's


De systeemcamera met full frame, APS-C dan wel Micro Four Thirds sensor is nu een jaar of vijf op de markt. Olympus en Panasonic zijn de frontrunners geweest, terwijl Sony het eerst een full-frame camera uitbracht.

Sony a7

Systeemcamera's zijn er wel eerder geweest, maar altijd met een kleinere sensor. De huidige systeemcamera's worden ook wel Interchangeable-Lens Camera's ofwel ILC's genoemd. Deze camera's hebben geen opklapbare spiegel meer (nodig).

Wat zijn de veranderingen die daarmee gepaard gaan? Allereerst worden de functies die de spiegel had, nu anders gedaan.

Het licht dat op de spiegel van de spiegelreflexcamera viel, werd gebruikt voor de (auto-)focus. Nu er geen spiegel meer is, wordt het beeld rechtstreeks op de sensor geprojecteerd. De scherpstelling gebeurt nu door metingen op de sensor.

Het licht dat op de spiegel viel, werd ook doorgestuurd naar de zoeker. Nu dat niet meer kan, moet het beeld van de sensor worden doorgestuurd: de optische zoeker is vervangen door een Electronic Viewfinder, ofwel EVF.

Bij spiegelreflexcamera's kon je ook al via live view het beeld van de sensor op het scherm achterop de camera gebruiken; de spiegel stond dan continu opgeklapt; focussen in die stand was minder nauwkeurig en snel.

Een voordeel van de elektronische zoeker is, dat je de belichting krijgt te zien. In veel situaties zie je dus al door de zoeker hoe he opname eruit zal komen te zien.

Doordat er geen spiegel meer is, en geen prisma voor de zoeker, is een systeemcamera lichter dan zijn voorganger. Zo is de Nikon D850 1.050 gram, terwijl de Nikon Z7 675 gram is; dat is een vermindering van ruim 30 procent.

Intelligente camera's


De continue lichtval op de sensor maakt heel veel andere zaken mogelijk. Iets waar veel systeemcamera's nu mee komen is gezichts- en oogherkenning.

Het beeld dat op de sensor valt wordt gescand op de kenmerken van een gezicht, en van ogen in een gezicht; deze kenmerken komen voort uit kunstmatige intelligentie programma's, die miljoenen beelden hebben geanalyseerd.

Gezichtsherkenning


Ook kunnen live filters worden toegepast, waarvan je de resultaten in de elektronische zoeker of op het scherm kunt bekijken voordat je de foto maakt. Zo zijn er zwart-wit filters, zodat je ook vooraf kunt zien hoe je foto er zwart-wit uit kan gaan zien. De foto's kunnen nog steeds als RAW worden opgeslagen.

Ook ontwikkelingen bij smartphone camera's kunnen worden gebruikt; bij voorbeeld om lange sluitertijden te simuleren kunnen honderden foto's binnen een paar seconden worden gemaakt, die dan worden gecombineerd (iets wat je ook in Photoshop kunt doen, maar dat is veel meer werk).

Daar komt geen statief aan te pas. Iets wat Olympus in zijn camera's heeft ingebouwd is bij lange sluitertijden een controle op overbelichting: als specifieke pixels overbelicht dreigen te raken, worden ze niet meer uitgelezen. Daarmee blijft er altijd voldoende structuur in de lichte delen.

Olympus om d

Tweede stap


De intree van deze systeemcamera's vormen een tweede stap in het traject van mechanische camera's naar volledig elektrische / elektronische camera's. De eerste stap was de overgang van films, die doorgedraaid moesten worden, naar digitale camera's.

In de huidige tweede stap verdwijnt het mechanisme van de opklapbare spiegel. Je zou het kunnen vergelijken met de transitie van voertuigen, waar we op het ogenblik in zitten.

Een auto verandert van een systeem met heel veel mechanische processen naar een platform, waarbij alleen nog de wielen aangedreven worden door een elektromotor die vlak bij het wiel zit.

Welke mechanische functies zitten er nu nog in de huidige systeemcamera's? De sluiter, het diafragma, de stabilisatie. Ik voorzie, dat deze ook zullen worden vervangen door elektronische oplossingen.

In de huidige systeemcamera's kunnen je al kiezen tussen de mechanische sluiter en een elektronische sluiter; deze laatste werkt simpel door de sensor gedurende de ingestelde sluitertijd uit te lezen. Hiermee kunnen meer beelden in een seconde worden gemaakt dan met een mechanische sluiter.

Beeldstabilisatie


De stabilisatie van lenzen en camera's is een mechanisch systeem, dat beweging in heel korte tijd compenseert. Bij telefooncamera's wordt bij langere sluitertijden de beweging gemeten, en worden de achtereenvolgende beelden, die gedurende de sluitertijd worden gemaakt, daarvoor gecorrigeerd.

Of dit daadwerkelijk zal worden ingevoerd in de duurdere systeemcamera's is afwachten. De stabilisatie werkt bij het maken van één opname met lange sluitertijd heel goed, en het is nog de vraag of het verwerken van honderden beelden met elk een korte sluitertijd, gelijke beelden oplevert.

Het diafragma vervangen


De vervanging van een instelbaar diafragma zal mogelijk wat lastiger worden, maar zeker niet onmogelijk. Veel camera's hebben al de mogelijkheid om focus-stacking te doen: het maken van een serie opnamen, waarbij het focuspunt steeds een beetje wordt verlegd.

Het is dan niet meer zo'n grote stap om dat de camera standaard te laten doen, en dan een selectie te laten maken van beelden, die samen overeenkomen met een ingestelde scherptediepte.

Een groot voordeel van een dergelijk proces is dat altijd met een grote diafragmaopening gefotografeerd kan worden, zodat er minder vaak hogere ISO-waarden nodig zijn. Bij sommige telefoons, met meerdere camera's, kun je zowel vooraf als achteraf een scherptediepte kiezen.

Ook bestaan er al lichtveldcamera's, zoals de Lytro, waarbij achteraf scherpstellen en de scherptediepte bepalen mogelijk is.

Digitale grijsfilters


Andere mogelijkheden dienen zich ook aan: het gebruik van grijsfilters kan al gesimuleerd worden door gedurende een langere tijd veel opnamen te maken en die statistisch te combineren, analoog aan wat ik eerder schreef over stabilisatie.

Bij Olympus-camera's wordt de uitlezing van de pixels zodanig gestuurd bij langere sluitertijden, dat er geen overbelichting ontstaat. Op analoge manier kun je tot langere sluitertijden komen, zodat je beweging kunt vastleggen. Dan is het verder een kleine stap om gegradueerde grijsfilters te simuleren.

Foto en video als mix


Foto en video zijn nu nog gescheiden functies op de camera. Maar het aantal foto's dat per seconde gemaakt kan worden benadert de videosnelheid. En als er met 8k video kan worden gemaakt, is dat een resolutie waaruit je ook een prima foto kan halen.

Je kunt dan een video opnemen en er de beste beelden uit selecteren voor je fotografie. Met name voor actiefotografie (wildlife, sport, straatfotografie) geeft dat grote voordelen. Kunstmatige intelligentie kan bij de selectie een goede hulp zijn.

Connectiviteit


De invoering van 5G brengt ook potentieel grote voordelen. Foto's kunnen dan realtime of na bewerking naar de cloud worden gestuurd.

Misschien rechtstreeks vanuit de camera, of via de smartphone; in dat laatste geval is er geen tweede GSM-kaart en abonnement nodig en kan de foto gelijk op sociale media worden geplaatst; of meteen naar de opdrachtgever.

Met behulp van kunstmatige intelligentie kan dan elke foto al gelijk voorbewerkt worden en met onderwerpherkenning trefwoorden krijgen. Met automatische geotagging hoef je je nooit meer af te vragen waar je de foto hebt gemaakt.

Bij smartphones zijn we gewend aan het gebruik van allerlei verschillende apps, die elk gespecialiseerd zijn op bepaalde typen fotografie en bepaalde effecten. Gaan we ook toe naar dezelfde situatie op systeemcamera's? Met allemaal foto-apps op het achterscherm?

Smartphone fotografie apps

We zullen het zien. In ieder geval zal de systeemcamera van over vijf jaar al wezenlijk verschillen van de huidige generatie.

Door doorontwikkeling van software voor de aansturing van de sensor, en door de verwerking van grote aantallen beelden tot de resultaten die we zoeken. Dat alles mogelijk gemaakt door snellere sensoren en de inzet van kunstmatige intelligentie.

Een fascinerende toekomst, waarbij ambachtelijke kunde minder belangrijk wordt, en creativiteit op de eerste plaats komt.

Met dank aan Johan Elzenga voor review en input.

Wil jij ook gave foto's maken?

Probeer twee weken gratis onze online cursussen over fotografie. Je krijgt direct toegang tot meer dan 100 cursussen. Na twee weken vervalt je proeflidmaatschap automatisch. Je zit dus nergens aan vast.

14 dagen gratis fotografiecursussen kijken

Rob IJsselstein

Over de auteur

Rob IJsselstein is 69 jaar. Hij fotografeert bij voorkeur natuurlijke en stedelijke landschappen. Foto's worden met enige regelmaat gepubliceerd en hij heeft twee fotoboeken over Alphen aan den Rijn op zijn naam staan. Rob begeleidt fotografen als persoonlijke coach. Lid van de fotoclub Alphoto, waar hij vijf jaar voorzitter was.

2 reacties

  1. martinphili
    Profiel martinphili schreef op donderdag 11 maart 2021 om 19:08  | reageer

    Ik denk dat zelfs de systeemcamera over vijf jaar een ouderwets ding is geworden en dat we met z'n allen voornamelijk de telefoon gebruiken.
    Vijf jaar geleden smaalden we nog over de camerafunctie van een telefoon en dachten we dat zo'n gadget de kwaliteit van een DSLR noooooit zou kunnen evenaren. Moet je nu eens zien! En als je dat door trekt naar nog eens vijf jaar ontwikkeling......

  2. Rob IJsselstein
    Rob IJsselstein schreef op donderdag 11 maart 2021 om 21:02  | reageer

    @martinphill. Ja de software ontwikkelingen bij smartphones lopen deels voor op die bij de systeemcamera’s, domweg omdat de markt voor smartphones veel groter is. En voor de verwisselbare lens hebben smartphones gewoon meerdere camera’s aangebracht. Dat geeft bij voorbeeld de mogelijkheid van dieptebepaling. Een groot voordeel van de systeemcamera’s blijft wel de grotere sensor, die bovendien een groter dynamisch bereik heeft, waardoor foto’s minder snel overbelicht worden. De grotere sensor biedt ook de mogelijkheid van korte scherptediepte wat voor veel foto’s aantrekkelijk is.

Deel jouw mening

Let op: Op een artikel ouder dan een week kan alleen gereageerd worden door geregistreerde bezoekers.
Wil je toch reageren, log in of registreer je dan gratis.
Cursus Luminar AI met Nando Harmsen
Creatieve Technieken met Bart Siebelink
Toon alle artikelen binnen Column

Photofacts wordt mede mogelijk gemaakt door


Ontvang wekelijks fotografietips in je inbox

44.299 fotografie enthousiastelingen ontvangen de tips al!
Meer over de wekelijkse mail. Of blijf op de hoogte via Facebook. Aanmelding beveiligd met Google reCaptcha.

Elja Trum

Elja Trum

Photofacts; alles wat met fotografie te maken heeft!

Wil je graag mooiere foto's maken en op de hoogte blijven van ontwikkelingen binnen de fotografie? Photofacts plaatst leerzame artikelen die gerelateerd zijn aan fotografie. Variërend van product-aankondiging tot praktische fotografietips of de bespreking van een website. Photofacts bericht dagelijks over fotografie en is een uit de hand gelopen hobby project van Elja Trum. De artikelen worden geschreven door een team van vrijwillige bloggers. Mocht je het leuk vinden om een of meerdere artikelen te schrijven op Photofacts, neem dan contact op.Meer over Photofacts
Om Photofacts.nl goed te laten functioneren maken we gebruik van cookies. Bekijk ons cookiebeleid. akkoord