5 redenen om van fotografie niet je beroep te maken

Helder artikel. Niets over gelogen. Blijf me wel verbazen over de beroepsgroep die altijd maar blijft zeuren over de zolderkamer artiesten die broodroof plegen. Even vergeten hoe ze zelf ooit begonnen zijn?

De meesten beginnen uit hobby en doen dat idd voor fractie van de prijs. Logisch.

  Liesbeth van Asselt schreef op dinsdag 3 december 2013 om 10:39  | reageer

@Ruud. Vijf redenen om het wel te doen:
1. het is ontzettend gaaf om dagelijks met je passie bezig te kunnen zijn
2. ondernemer zijn, en alles wat daarbij komt kijken (marketing, netwerken, etc.). is hartstikke leuk, mits dat in je bloed zit natuurlijk. Je ontdekt steeds weer nieuwe en interessante mensen, mogelijkheden en kansen.
3. wat is er nou leuker dan tevreden klanten? Die bij jou terug komen en anderen naar jou doorverwijzen? Omdat je net iets anders of meer te bieden hebt dan anderen?
4. je werkt als fotograaf samen met webbouwers, tekstschrijvers, dtp'ers, etc. Daarmee zet je niet alleen een goed product neer, maar doe je ook aan 'learning on the job". Je leert ontzettend veel van elkaar. Gratis. Wat wil je nog meer....
5. Je maakt driedubbele werkweken, dus je verveelt je nooit

Blij dat ik dit artikel niet gelezen heb toen ik 30 jaar geleden besloot om van mijn hobby mijn beroep te maken, en een studio opende gericht op reclame en productfotografie.

30 jaar geleden, toen je nog echt moest investeren om aan de bak te komen, niet alleen geld voor spullen, maar ook in jezelf.

30 jaar geleden toen passie mijn belangrijkste drijfveer was, de passie om foto's te maken die impact hadden en zich op die manier konden onderscheiden.
Impact dus, niet te verwarren met de zgn. kwaliteit waar velen zich op beroepen als ze het hebben over de hoeveelheden pixels en scherpte van hun ruisvrije foto's.
Impact die wordt bepaald door je manier van UITlichten, niet te verwarren met VERlichten, en de schier ontelbare manieren waarop je moet kunnen inspelen op situaties, structuren en materialen, m.a.w. inzicht krijgen op datgene wat licht doet in de uiteindelijke hoofdrol die het speelt.

Geld ?, voor zich spreekt dat ook dat meespeelt wil je overleven, in mijn geval was dat niet anders, maar geld verdien je niet door zelf je boekhouding te doen, had ik dat gedaan dan had ik m'n deur al na 'n jaartje al op slot kunnen doen, om die reden liet ik dat over aan mensen die er verstand van hadden.
De tijd die ik hiermee uitspaarde gebruikte ik ter verhoging van m'n vakkennis.
Veel spieken en gluren in de artdirectors idex photographers http://www.abebooks.com/9782880461980/Art-Directors-Index-Photographers-Set-2880461987/plp
Technieken bedenken en verzinnen die er voor zorgde dat voornoemde impact het juiste niveau hield maar tijd bespaarde.
Tijd is geld, tijd besparen is dus geld verdienen.

!5 jaar geleden overgestapt naar volledig digitaal, met photoshop als trouwe metgezel.
Reclamefotografie zonder dat programma lukt vandaag de dag echt niet meer.
Reclamefotografie waar altijd opdrachtgevers te vinden zijn als je werk maar voldoende niveau heeft, producten veranderen of vernieuwen, en de producent zal dus steeds nieuwe foto's nodig hebben, en daar heb ik de afgelopen 30 jaar 'n behoorlijke boterham mee kunnen verdienen.

Momenteel met pensioen als fotograaf maar nog steeds druk doende met onze site http://dephotoshoppers.nl om kennis over te dragen die ik in al die tijd heb opgebouwd.

30 jaar gewerkt als fotograaf, altijd fluitend naar m'n werk gegaan, geen moment spijt gehad dat ik er m'n beroep van gemaakt heb omdat het het mooiste beroep is waarvoor je kunt kiezen, maar kies er niet voor als geld je enige drijfveer is.

En dan heb ik het niet eens gehad over de 1000 en een dingen die je allemaal meemaakt, grappige en bizarre voorvallen en bedenksels waar ik met gemak 'n boek(je) mee zou kunnen vullen.
Grotejes en sterkte met je beslissing,
James van der Borght

http://studio-provision.nl/provision/

Dat is eigenlijk voor alle hobbies zo vrees ik, zelf ben ik amateur muzikant en beleef veel plezier aan musiceren in mijn homestudio op zolder. Door de jaren is dat al zo uit de hand gelopen dat vrienden mij willen overtuigen om de studio commercieel te gebruiken. Ik heb dat altijd met een stevige NEEN beantwoord en ben daar nog altijd blij mee. éénmaal iets MOET, en in opdracht, dan is de lol er af en wordt de creativiteit vervangen door competitiviteit, niet goed dus !

  StudioMenno schreef op dinsdag 3 december 2013 om 12:30  | reageer

Het zal voor ieder persoonlijk anders zijn. Zelf ben ik op dit moment wel aan het bouwen, maar met beperkte risico's. Dat wil zeggen dat we een betaalbaar pandje hebben gehuurd en dat mijn vrouw meewerkt in de zaak. Bovendien heb ik zelf nog steeds een 40-urige baan naast mijn werk als fotograaf.

Zelf sta ik dagelijks vanaf 17:00 uur tot 18:30 uur in de zaak, op koopavond en op zaterdag. Ik richt me voornamelijk op portretfotografie in de studio waarbij ik de afspraken zo veel mogelijk 's avonds en in het weekend plan. Op deze manier kunnen we rustig een klantenkring en bekendheid opbouwen voordat ik een deel van mijn vaste inkomen opgeef om meer uren in de zaak beschikbaar te zijn.

Met alle tijd die ook in boekhouding en marketing gaat zitten maak ik wel werkweken van minimaal 80 uur en steekt mijn vrouw er ook nog eens 28 uur per week in. Naast het maken van de portretfoto's verhuur ik de studio en hebben we in de zaak ook een pasfotoservice, een stomerijservicepunt en een Kiala afhaalpunt om omzet en aanloop te genereren.

Het klopt dat ik de meeste tijd niet aan het fotograferen ben. En ik weet ook niet of we ooit voldoende werk zullen hebben om mijn vaste baan helemaal op te kunnen zeggen. Maar het is fijn om zo samen iets op te bouwen en om op deze manier steeds meer mensen blij te kunnen maken met mooie foto's. Want de meeste voldoening haal ik wel uit de momenten dat de mensen de resultaten zien.

  StudioMenno schreef op dinsdag 3 december 2013 om 13:45  | reageer

@Mabotje Omkering is een vorm van ironie.

Hetzelfde geldt voor België hoor, zowat iedereen is tegenwoordig fotograaf.

 Donald Willemsen schreef op dinsdag 3 december 2013 om 15:59  | reageer

Er zijn er veel die als fotograaf aan de bak willen komen. Ook ik heb die droom gehad. Die droom ligt nu opgeborgen ver weg op zolder. Het zijn niet alleen de redenen in het artikel om er niet voor te gaan, maar voor mij is er puur een practisch probleem. Mijn lichamelijke beperkingen belemmeren mijn mobiliteit in hoge mate en ik kan ook niet allerlei standpunten innemen. Als je zoals ik je enkel kunt verplaatsen met een vierwielig bromfiets, mag je er ook nog eens een natuurgebied in, vanwege het vervoermiddel. Alleen te voet of met de fiets.
Ik had graag voor het vak gekozen, maar het persé willen verwezenlijken zou niet realistisch zijn. Ik wil ook niet constant afhankelijk zijn van derden om te helpen.
Bovendien moet je om te kunnen starten ook over enige financiële middelen beschikken voor degelijke apparatuur zoals camera, lenzen, flitsers, studio.
Ben je een goede amateur, dan kun je daar ook veel voldoening is scheppen. Publiceer veel en je valt vanzelf een keer op. Ben je dan eens in de gelegenheid om een foto te verkopen voor een leuke prijs, dan heb je toch ook eer van je hobby als amateur.
Blijf vooral voor een baas werken, dan heb je niet alleen 5 redenen, maar ook 5 zorgen minder.

Die laatste zin heeft met regel 3 te maken denk ik. Ik heb namelijk is een keer een mailtje gestuurd naar een amateur met echt prachtige foto´s en vroeg hem waarom hij niet zijn beroep maakt van foto´s maken. Hij werkt met mooie modellen. Antwoord was dat het zijn hobby is en geniet van het foto´s maken samen met een visagiste e.d.. Hij vertelde dat hij een compleet ingerichte studio heeft voor de fun.

"Daar kun je als fotograaf best over zeuren, maar dat helpt je geen steek verder. Deze werkelijkheid gaat niet veranderen en als fotograaf moet je dus echt een kei zijn in marketing (dacht je dat het om de kwaliteit van je foto's ging?) om continue nieuwe opdrachten binnen te halen en daar ook nog van kunnen leven."

Daar slaat u mooi de spijker op zijn kop; altijd die eeuwige verwijten naar hobbyisten.

Ik ben zelf nog in gemengde gevoelens, de passie is er, maar doordat klanten voor een dubbeltje op de eerste rij willen zitten vind ik het in deze regio erg moeilijk om naam te maken. Met mijn 5 tientjes waarvan 2 voor besteltegoed ben ik "schofterig duur". Ze willen dat ik kom, maar dan het liefste gratis, want (noem een creatieve reden).
Voor mij is dit helaas ontmoedigend om commercieel door te gaan, dan houd ik het toch liever particulier.

 Jan Hof schreef op dinsdag 3 december 2013 om 18:53  | reageer

Een "gewone" baan is ook lang niet altijd leuk, en kent ook de nodige momenten van gezeur. Collega's zijn soms wel gezellig, maar soms zou je ze wel achter het behang willen plakken (of achter het systeemplafond). En stomme klussen genoeg in een reguliere baan.

Maar ondanks dat zou ik niet van fotografie van mijn baan willen maken. Ik kan nu helemaal zelf beslissen wat ik leuk vinden wat ik wil doen. De hypotheek wordt ergens anders van betaald. En als ik er wat mee verdien is het leuk om daarmee wat apparatuur aan te schaffen.

Misschien is het wel verstandig om als fotograaf ook een heel andere hobby te hebben waar je je in kunt uitleven en geen last van deze 5 punten te hebben.

Hai. Ik fotografeer al bruiloften vanaf mijn 19e, al ruim 20 jaar. Ben 'er in gegroeid' letterlijk en figuurlijk. En ik vind het geweldig! Zo'n dag is altijd gezellig. Tuurlijk soms stress, bij je klant, bij jezelf, maar lekker improviseren en je klanten op het gemak stellen zijn juist, voor mij, de mooiste uitdagingen. En ja, ook ik heb twee banen.

Je moet niet 'bang zijn voor de belastingdienst'. Als je je inschrijft bij KVK sta je automatisch geregistreerd bij de belastingdienst. Het heeft ook voordelen, zoals de BTW korting op je spullen. Verdiep je er gewoon eens in, bezoek een startersdag van de kvk en registreer je bij de belastingdienst als 'resultaatgenieter' ipv 'ondernemer', klinkt als rentenieren hahaha, maar is eigenlijk hard werken voor weinig, maar het is de manier als je minder dan 24u per week kunt verantwoorden.

Wees er niet bang voor, verdiep je erin, kijk waar je kansen liggen en vooral, blijf investeren in steeds mooier werk, want daar kijken de klanten daar. Ik geniet er geweldig van, werk hard en ja, 'ik verziek ook de markt' tov de gevestigde fotografen, nou en.

Je kan voor een brood toch ook kiezen tussen de banketbakker en de Lidl. Schep geen valse verwachtingen, wees overtuigd van je eigen mogelijkheden en vooral je grenzen. Succes allemaal er mee.

Ik ben een hobby fotograaf en dat wil ik niet veranderen. Als ik zie hoeveel mensen er lopen te fotograferen met van alles dan weet je al dat de spoeling dun is. Een mogelijkheid is je foto's via een gespecialiseerde site te verkopen. Als dat loopt en je krijgt opdrachten kun je nog eens verder kijken. Je moet je alleen nooit laten tegen houden omdat anderen zeggen dat je het niet moet doen. Als jij beroepsfotograaf wilt worden moet je het doen. Ik doe het niet en dat bevalt me erg goed. Ik doe wat ik wil en naar mijn idee blijft het dan leuk voor me. Maar voor de rest: iedereen heel veel succes die het wil doen.

Met groet,

Rob

en hoe zit het met oorlogsfotograaf?