Digitale remake van analoge foto's na 20 jaar
maandag 24 september 2018, 20:02 door Michelle Peeters | 10.919x gelezen | 20 reactiesNa 20 jaar ben ik teruggegaan naar bijzondere plekken (Pompeii en de Stromboli) om foto's opnieuw te maken. Ditmaal digitaal uiteraard en wat een wereld van verschil! In dit artikel mijn bevindingen.
Twintig jaar geleden heb ik in een week tijd Napels en de opgravingen van Pompeii en Herculaneum bezocht. En daarnaast beklom ik de Stromboli waarbij ik de uitbarstingen (eens per 20 minuten toen) van dichtbij heb kunnen aanschouwen en fotograferen.
Stromboli
Ik had geen statief bij me en moest steunen op een steen. Ik had een analoge Canon spiegelreflexcamera met een niet al te gevoelige film (200 ASA). Rond schemerdonker kon je de uitbarstingen goed aanschouwen en met een redelijke zoomlens kon je ze ook aardig dichtbij halen.
Maar door de lange sluitertijden was het onmogelijk om de camera vanuit de hand stil te houden. Ik steunde dus op een steen en was ervan overtuigd dat ik goede foto's had.
Na ontwikkeling bleek dit behoorlijk tegen te vallen. De foto's waren niet echt scherp. En je kon het niet meteen controleren natuurlijk, dus het was een pijnlijke vaststelling achteraf. De in dit artikel bijgevoegde analoge foto's zijn overigens gescande kleinbeeldnegatieven.
Ditmaal nam ik wel een statief mee en mijn digitale fullframe Canon EOS 5d Mark III. De resultaten zijn enorm verbeterd! Zie foto's in het artikel over het fotograferen van een vulkaanuitbarsting.
Eén van de enorme voordelen van digitale fotografie is dat je je iso-waarde naar believen kunt verhogen en zo onder bijna alle omstandigheden (zelfs vaak vanuit de hand) nog kunt fotograferen.
Pompeii en Herculaneum
Bij Pompeii en ook Herculaneum was de grootste uitdaging het overbruggen van de enorme contrastverschillen tussen de binnen- en buitenlocaties. Of in de steegjes en doorkijkjes.
Met als gevolg een overbelichte achtergrond en een fletse voorgrond. Of een goed belichte achtergrond en een dichtgelopen voorgrond. Of een totaal flets gemiddelde. En de lucht die zo mooi blauw was, is in een wit (en overbelicht) vlak veranderd.
Tijdstip van de dag
Dit is natuurlijk ook een gevolg van het tijdstip van fotograferen. Midden op de dag is het sowieso erg moeilijk om de gevolgen van het bikkelharde en loodrechte zonlicht te vermijden. Wat dat betreft leer je natuurlijk ook een hoop bij op fotografiegebied en plan je je tijdstippen zorgvuldiger.
Nu kun je in raw fotograferen en nog een hoop in de nabewerking rechttrekken, naast dat je dan over een veel groter dynamisch bereik beschikt. De grootte van de sensor komt bij gebruik van een fullframe camera ongeveer neer op dat van een kleinbeeld negatief (36 bij 24mm).
Door de nu vaak ingebouwde beeldstabilisatie is het ook veel gemakkelijker om beelden uit de hand te schieten dan voorheen, het scheelt je zeker een aantal stops.
Nabewerking
En in de nabewerking is nog veel meer mogelijk dan alleen het rechttrekken van een verkeerde belichting. Vooral als je natuurlijk in raw fotografeert. Denk alleen al aan:
- Het warmer of juist koeler maken van de kleuren, de foto's levendiger maken door het oprekken van je histogram via levels/niveaus;
- Het (plaatselijk) verscherpen van je foto's;
- Het (plaatselijk) verwijderen van ruis;
- Het uitsnijden van je foto's zodat de aandacht meer naar je onderwerp getrokken wordt of voor verbetering van je compositie;
- Het rechttrekken van schuine lijnen als gevolg van het omhoog kantelen van je camera (vooral bij architectuurfotografie);
- Het verwijderen van ongewenste objecten (toeristen bijvoorbeeld) uit je compositie.
Donkere kamer
Vroeger kon je in de donkere kamer natuurlijk ook nog een heleboel corrigeren, vooral wat betreft belichting. Daarnaast had je verschillende papiersoorten (hard en zacht) waarmee je je foto's contrastrijker of juist -armer kon maken.
En je kon je kleuren bijvoorbeeld warmer of juist koeler afdrukken. Vroeger betaalde je ook echt voor de kwaliteit van een foto-afdruk. Een negatief had alleen waarde voor de fotograaf zelf.
Het vergde dan ook heel wat ervaring en skills om tot een acceptabel tot goed resultaat te komen. Het gemak en de snelheid waarmee je nu je digitale foto's kunt bewerken vind ik toch wel een enorme pré ten opzichte van hoe je het vroeger moest doen.
Digitaal is eenvoudiger
Iedereen zou nu in staat moeten zijn of geraken om vrij gemakkelijk tot goede resultaten te komen. Cursussen (digitaal of klassikaal te volgen) liggen voor iedereen binnen handbereik.
Kortom: ik zou niet meer anders willen dan digitaal fotograferen. Het geeft zoveel gemak, je hoeft zoveel minder na te denken. En je weet meteen of je foto gelukt is en of je in ieder geval op de goede weg zit.
Ik ben dan ook altijd erg nieuwsgierig naar de beweegredenen van mensen die zweren bij analoge fotografie.
Het voordeel van een groot kleinbeeldnegatief verdwijnt ook als je een fullframe camera inzet.
Voordelen analoge fotografie
Nu zijn er natuurlijk ook best wat voordelen van analoge fotografie te bedenken. Eén van die voordelen is dat je verplicht bent om bewuster te fotograferen.
Met de enorme geheugenkaartjes van nu word je niet meer beperkt in het blijven schieten van foto's. Bij analoog fotograferen ben je aan het maximum aantal foto's van je fotorolletje gebonden. Dit dwingt je ertoe om bij elke foto bewust na te denken over wat je precies wilt vastleggen.
Daarnaast heeft analoge fotografie een mooi kleureffect. Analoge foto's hebben vaak een mooi zacht en warm sfeertje. Natuurlijk kun je dit ook achteraf in Photoshop toevoegen. Digitale foto's ogen daarentegen in eerste instantie vaak nogal flets.
En als laatste voordeel oogt de ruis (of beter gezegd de korrel) bij analoge fotografie vaak mooi, waar hij bij digitale fotografie als storend wordt ervaren. Het leidt erg af en er kunnen zelfs rare gekleurde puntjes ontstaan.
Bij analoge fotografie voegt de korrel vaak juist iets toe aan de foto. Ook de kleuren blijven mooi intact.
Conclusie
Mijn mening omtrent digitale fotografie is inmiddels wel bekend! In dit digitale tijdperk kun je er ook eigenlijk niet meer omheen. Ik vraag me ook af of er überhaupt nog fotozaken zijn die rolletjes afdrukken.
Ik beschik zelf nog over een vergroter en wat fotopapier, maar het zal er niet meer van komen om hem ooit nog eens te gaan gebruiken.
Maar ik ben en blijf erg nieuwsgierig naar de beweegredenen van mensen die analoog blijven fotograferen. Mocht je zo'n analoge fotograaf zijn, dan zou het leuk zijn je motivaties te vermelden in een comment!
Wil jij ook gave foto's maken?
Probeer twee weken gratis onze online cursussen over fotografie. Je krijgt direct toegang tot meer dan 100 cursussen. Na twee weken vervalt je proeflidmaatschap automatisch. Je zit dus nergens aan vast.14 dagen gratis fotografiecursussen kijken
Over de auteur
Michelle Peeters is fotografe en oprichter van DeuxBleus Fotografie. Michelle herkent het bijzondere in het gewone en het gewone in het bijzondere. Ze heeft zich nooit willen specialiseren en is daardoor van alle markten thuis.
20 reacties
-
martinphili schreef op maandag 24 september 2018 om 21:15 | reageer
Ik hoor dat wel vaker: Analoog dwingt je om bij elke foto heel goed na te denken. Maar is dat ook werkelijk een voordeel?
En zo ja, wat is dan het voordeel? Kan ik daarom analoog wel dingen doen die ik digitaal niet kan?
Zelf denk ik van: dat nadenken kost alleen maar extra tijd. -
Michelle Peeters schreef op maandag 24 september 2018 om 21:33 | reageer
@martinphilli: het is meer het idee dat je bewuster nadenkt voordat je maar 'raak klikt'. Wat nu zo makkelijk is, omdat je het toch weer meteen kan weggooien.
-
Huub schreef op maandag 24 september 2018 om 22:01 | reageer
Leuk idee om het na zoveel jaar eens digitaal over te doen.
-
gast schreef op dinsdag 25 september 2018 om 10:52 | reageer
“Het aantal pixels komt bij gebruik van een fullframe camerasensor ongeveer neer op dat van een kleinbeeld negatief (36 bij 24mm).”
Leg dat eens uit aub? -
Michelle Peeters schreef op dinsdag 25 september 2018 om 11:51 | reageer
@gast: Binnen de fotografie werd, en wordt nog steeds, het kleinbeeld film formaat van 24 x 36mm (ook 35mm film genoemd) als de standaard beschouwd. De negatieven die we vroeger maakten hadden dit formaat en iedereen is daar erg aan gewend en ook gehecht geraakt. Nog steeds zien we dat de meeste foto’s, zelfs in dit digitale tijdperk waarin alle formaten eenvoudig te maken zijn, in de verhouding 24 x 36 wordt gepubliceerd.
Een full frame sensor heeft het formaat van 24 x 36mm en is daarmee de digitale versie van het kleinbeeld geworden. -
Kees v Gogh schreef op dinsdag 25 september 2018 om 14:10 | reageer
Ik gebruik nog regelmatig mijn mamiya 645 Pro TL met Kodak portra 400/800 met losse belichtings meter ontwikkelen bij fuji inschannen en om zetten naar zwart wit zalig weer zelf denken hoe en wat er uit komt zou het niet willen missen.
Daar naast gebruik ik nog de 35 mm Argus brik range finder camera uit 1941 ( Malan Heslop)us army fotograaf gebruikte deze ook. -
Gerrit Van den Bosch schreef op dinsdag 25 september 2018 om 14:30 | reageer
@Gast:
Bij digitaal fotograferen is het kleinste detail wat je kunt vastleggen 1px groot. Als het detail op de foto kleiner zou moeten zijn dan 1 pixel, dan zal het in het bestand dus toch als 1 pixel worden weergegeven, of het wordt helemaal niet weergegeven.
Het is dus de vraag wat het oplossend vermogen (korrel) van de film is, maw, kan het detail wel of niet worden vastgelegd op de film.
Bovenstaande is daarnaast ook nog een sterk afhankelijk van de kwaliteit van de lens, want de kwaliteit van het glas bepaalt mede of de kleinste detail uberhaupt wel kan worden vastgelegd.
Kortom het is erg lastig om de resolutie tussen analoog en digitaal te vergelijken omdat dit van veel factoren afhankelijk is. -
Jan-Karel Kok schreef op dinsdag 25 september 2018 om 15:15 | reageer
Sinds kort ben ik weer terug bij mijn roots: analoog. Een goede ervaring, want daardoor besefte ik des te meer hoe enorm fotografie vooruit is gegaan. Vroeger was scherpte een dingetje. Nu is elke camera scherp. Mijn mobiel is bijna beter dan een camera toen.
Daar ligt gelijk het zwakke punt. Om te registreren is digitaal onovertroffen. Het is zelfs zo perfect dat het niets meer te dromen laat. Vandaar, denk ik, dat veel fotografen naar oude technieken grijpen. Of in PS verhalende foto's maken. Zelfs een mobiel heeft 'filtertjes'.
Analoge fotografie is er niet meer om te registreren, maar om te scheppen. Zelf ben ik uit nieuwsgierigheid weer analoog gaan werken. En ik kan niet goed uitleggen wat het met me doet, maar ik vind het gewoon fijn. En die 4x5inch en dat afdrukken (nog maar één keer) is heerlijk. En die foto, die is dan uniek, op papier!
Er is veel over te lezen. Dit is ongeveer mijn verhaal; tot nu toe. -
Noud schreef op dinsdag 25 september 2018 om 15:19 | reageer
Fotografie in het analoge tijdperk was een ambacht, daar was kennis en ervaring voor nodig. Tegenwoordig is iedereen met een digitale camera fotograaf.
Het was interessant geweest indien je na 20 jaar nogmaals analoog had gewerkt om te kijken of je nu met statief en 20 jaar ervaring een beter resultaat zou krijgen. Ik fotografeer analoog op middenformaat en mirrorless digitaal met manual lensen uit de jaren 50 en 60. Stiekum 1 moderne Nikon 50mm 1.4 erbij. -
nico schreef op dinsdag 25 september 2018 om 16:18 | reageer
Ook ik fotografeer nog volop analoog. Natuurlijk is digitaal gemakkelijker en ook beter. Het is echter hetzelfde als het rijden met een Oldtimer auto of motorfiets, die maximaal 95 km/h rijdt. Mensen kijken je altijd aan, want de meesten hebben nog nooit een Mamiya 645 of Yashica TLR gezien. Films zijn nog makkelijk te koop en ontwikkelen van kleur negatieven wordt al gedaan vanaf € 3,00. Zwart Wit films doe ik zelf. Ook 20 jaar oude gekoelde films geven goede resultaten.
Dan inscannen en digitaal bewerken. -
Leo Sikkenga schreef op dinsdag 25 september 2018 om 18:06 | reageer
Analoog fotograferen en afdrukken op bariet is nog altijd veel mooier dan prints uit een machine. Het is persoonlijk en een uniek exemplaar. Een gevoel wat alleen de kenner begrijpt. Ja het papier is moeilijk vlak te krijgen, maar dat hoort ook zo.
-
Laura schreef op dinsdag 25 september 2018 om 22:03 | reageer
@gast: Binnen de fotografie werd, en wordt nog steeds, het kleinbeeld film formaat van 24 x 36mm (ook 35mm film genoemd) als de standaard beschouwd. De negatieven die we vroeger maakten hadden dit formaat en iedereen is daar erg aan gewend en ook gehecht geraakt. Nog steeds zien we dat de meeste foto’s, zelfs in dit digitale tijdperk waarin alle formaten eenvoudig te maken zijn, in de verhouding 24 x 36 wordt gepubliceerd.
Een full frame sensor heeft het formaat van 24 x 36mm en is daarmee de digitale versie van het kleinbeeld geworden.
>> dit klopt wel, echter, het is niet het antwoord op de vraag waarom een analoog kleinbeeld hetzelfde aantal pixels is als een digitale ff-sensor. Er bestaan ff-sensoren van 24 megapixel, maar ook van meer of minder. Beeldverhouding staat daarmee los van het aantal pixels, laat staan van de kwaliteit van die pixels...
Los daarvan; de charme van analoog fotograferen ligt voor mij persoonlijk in ieder geval in het geduld dat het vraagt; zoeken naar de juiste compositie, de juiste instellingen, en... wachten tot het rolletje vol is voordat je het resultaat kunt bekijken. Je neemt meer de tijd voor het maken van kunst; zeker in de huidige tijd waarin alles sneller, harder, meer, extremer lijkt te moeten gaan, is het feit dat je de tijd kunt nemen voor analoog echt een voordeel. Los daarvan heeft een analoge afdruk een bepaald gevoel - het karakter van de korrel, de subtiele ruis (afhankelijk van je ISO) en het dromerige, imperfecte van de beperkingen die aan film kleven zoals beperkt dynamisch bereik e.d... Heerlijk en onevenaarbaar door digitaal! -
Roland van Bezouw schreef op dinsdag 25 september 2018 om 22:59 | reageer
Duidelijk verhaal. Maar je eerste zin kweekt wel wat verwarring. Daarin pak je twee situaties samen (je bezoek aan Pompeï en de vulkaan Stromboli) die, zonder verder te lezen, menig wenkbrauw doet fronsen..... Pompeï is, zoals je waarschijnlijk wel weet, door een andere vulkaan (Vesuvius) verwoest.
-
Michelle Peeters schreef op dinsdag 25 september 2018 om 23:00 | reageer
@Roland: dat klopt inderdaad, toevallige samenloop van omstandigheden...
-
gast schreef op woensdag 26 september 2018 om 09:52 | reageer
Michelle: je beantwoordt mijn vraag niet. Je stelt dat analoog kleinbeeld evenveel pixels heeft als FF en dat is simpelweg niet waar. Het is zelfs onzin, want pixels en emulsie hebben niets met elkaar te maken.
Ik ken overigens vergelijkingen waarbij een aps-c sensor met 6 MP een detailrijker beeld opleverde dan een Velvia opname van dezelfde scene. -
Michelle Peeters schreef op woensdag 26 september 2018 om 09:56 | reageer
@gast: Laura heeft je vraag hierboven in haar comment al beantwoord:
>> dit klopt wel, echter, het is niet het antwoord op de vraag waarom een analoog kleinbeeld hetzelfde aantal pixels is als een digitale ff-sensor. Er bestaan ff-sensoren van 24 megapixel, maar ook van meer of minder. Beeldverhouding staat daarmee los van het aantal pixels, laat staan van de kwaliteit van die pixels...
Ik heb het aangepast in het artikel. Overigens zegt het aantal pixels waarover een camera beschikt ook niet alles over de beeldkwaliteit. -
dezutter tjen schreef op vrijdag 28 september 2018 om 14:25 | reageer
leuk zo'n discussies .... wie werkt met computer is "hedendaags" ,wie nog schrijft met ballpen zit nog in de "apemen" fase ???? Wie alles overlaat aan chips en electronica moet zelf niet meer nadenken ??? Wel take away those foolisch brains of us ...??? Ik heb mijn Pentax analoog series ; 2 ME halfautomaat - 1 MZ 7 - en 1 SP1000 De Mamyia TLR C Prof. staat altijd geladen , mijn lomootje LA- en dan de rangefinders Kodak Retina 1a- de Yashica GS- en de Agfa Isolette L- En ja ik wou ook proeven van de Polaroid Impulse. Ik ga naar de fotocursus met de Canon 50 D ...En ik hoorde nog nooit de toestellen onderling wedijveren in mijn doka kamer ....Ik vind het super zalig om de contrasten te bekijken in b en w op een Svema filmrolletje van 10 asa !!!
Ik heb 1super groot nadeel ..Ik kan voor mezelf geen parameter kiezen van film .Ik wil ze allen uittesten ...En ja experimentele fotografie ligt me wel alsook de Haiku en ZEN Fotografen .Fotografie dient voor mij om dingen NU te tonen die er morgen NIet meer zullen zijn ...Wat ik ervaar in de digi cursussen is dat er veel tijd wordt gestoken in het kijken naar nieuwe duurdere toestellen, mirrorless, de laatste snufjes...Gelukkig voor de fabrikanten is de consument nog steeds niet te bevredigen .. Ik doe het dus met 2....in peace -
Frank schreef op vrijdag 28 september 2018 om 16:53 | reageer
Goed te lezen dat er nog zat mensen zijn, die nog/weer analoog fotograferen. Zelf ben ik sinds een jaar of 3 volledig terug bij analoog, compleet met doka. Ik heb het geprobeerd met digitaal, maar ik raakte er niet opgewonden van. De schrijver van dit stukje wekt naar mijn bescheiden mening niet de indruk in 20 jaar iets bijgeleerd te hebben toen, analoog lukte het niet echt en nu digitaal wordt blijkbaar volledig vertrouwd op de technische verworvenheden van de hedendaagse camera’s.
Ook analoog zouden de getoonde foto’s prima te maken zijn.
Door de enorme speelruimte van film aan de overbelichtingskant, moet je wel hele rare dingen doen om niet met bruikbare plaatjes thuis te komen, terwijl als je met digitaal 1 bitje teveel naar links gaat, je informatie kwijtraakt, die nooit meer terugkomt. Maar goed, het idee om nazoveel jaar foto’s opnieuw te gaan maken, is leuk. -
Michelle Peeters schreef op vrijdag 28 september 2018 om 22:22 | reageer
@Frank: ik heb niet gezegd dat ik nu volledig vertrouw op de digitale techniek en dat alles dan vanzelf goed komt, dat zou wel echt ‘de wondere wereld van de techniek’ zijn! Maar wat je zegt over die enorme speelruimte bij kleinbeeldfilm, dat klopt absoluut!
-
Marc schreef op zaterdag 29 september 2018 om 17:33 | reageer
Ik heb altijd analoog gefotografeerd. Fotografeer nu digitale met analoog in het achterhoofd. Moet geen 50 foto's bekijken voor een goede. Dat is het verschil.
Deel jouw mening
Let op: Op een artikel ouder dan een week kan alleen gereageerd worden door geregistreerde bezoekers.Wil je toch reageren, log in of registreer je dan gratis.
Ook interessant
-
Het plezier van fotograferen met een filmrolletje
door Elja Trum
-
Analoge Fotografie met Chuck Baker
door Elja Trum
-
Camera's die gebruikt worden in films
door Elja Trum
-
De zoektocht naar de digitale versie van Agfa Record Rapid fotopapier
door Anno Huidekoper
-
Een 'analoge' uitdaging
door Erik Nevels
-
5 redenen waarom je analoge foto's er niet zo goed uitzien
door Elja Trum
Ontvang wekelijks fotografietips in je inbox
44.730 fotografie enthousiastelingen ontvangen de tips al!
Meer over de wekelijkse mail. Of blijf op de hoogte via
Elja Trum
Photofacts; alles wat met fotografie te maken heeft!
Wil je graag mooiere foto's maken en op de hoogte blijven van ontwikkelingen binnen de fotografie? Photofacts plaatst leerzame artikelen die gerelateerd zijn aan fotografie. Variërend van product-aankondiging tot praktische fotografietips of de bespreking van een website. Photofacts bericht dagelijks over fotografie en is een uit de hand gelopen hobby project van Elja Trum. De artikelen worden geschreven door een team van vrijwillige bloggers. Mocht je het leuk vinden om een of meerdere artikelen te schrijven op Photofacts, neem dan contact op.Meer over PhotofactsGratis eBook: Fotograferen van Kinderen
Mis dit niet: Tips voor adembenemende familiekiekjes!
Ontdek 25 praktische tips waardoor je prachtige foto's van je (klein)kinderen kunt maken. Je krijgt van mij ook wekelijks nieuwe fotografietips per mail.