Fotograferen op Sardinië; de insecten

zaterdag 25 juni 2011, 22:54 door Johannes Klapwijk | 11.278x gelezen | 12 reacties

Ik ben net een paar dagen terug van onze zomervakantie op Sardinië. Dit prachtige eiland hadden ik vooral uitgekozen vanwege de bijzondere libellenfauna, mijn vrouw leek de mooie kust met zijn witte stranden tussen de rotskliffen en met het prachtige helderblauwe water wel iets. En er was dan ook van beide veel moois te fotograferen.

Om toch een mooie eenheid te kunnen creëren in de foto's heb ik besloten mijn artikel in twee delen te delen, namelijk de insecten als eerste deel en als tweede deel komen de landschappen aan bod.

De insecten

Omdat Sardinie vrij dicht bij Afrika ligt zijn er een aantal van oorsprong Afrikaanse libellensoorten die net nog in Europa voorkomen (vaak pas sinds 10 of 20 jaar omdat het klimaat langzaam opwarmd). Deze soorten zijn dan voor Europa dus bijzonder zeldzaam, al kunnen het soms de meest algemene soorten van Afrika zijn. Maar ik ging niet alleen voor hoe zeldzaam ze zijn, maar vooral ook voor hoe mooi en fotogeniek.

Helaas moet ik bekennen dat mijn allergrootste doelwit niet gelukt is, want dat is de groene haaklibel, en die bleek helaas te zeldzaam en te lastig om te vinden. Ik zal dus nog eens naar Zuid Spanje of Corsica moeten voor deze persoonlijke favoriet.

Gelukkig zijn een paar andere schoonheden wel gelukt en ik begin maar gewoon met de mooiste. Alle foto's zijn overigens genomen met mijn Canon 5D mark II en Sigma 150mm f/2.8 macrolens.

De noordelijke bandgrondlibel is ook zo'n Afrikaanse soort, maar dat hij ook erg fotogeniek is lijkt mij meer een feit dan smaak haast. Dit kleine, compacte libelletje heeft een zwrat lichaam en over zijn vleugels duidelijk zwarte banden lopen met een wit pterostigma (die ingekleurde cel aan de bovenrand van de vleugel, vlak bij de vleugeltop).

Toen ik het beestje een poos gevolgd had ging hij zo op een grote steen zitten dat de schaduw heel mooi over de steen viel. Van dat soort extratjes moet eenfoto het naar mijn mening hebben, dus ben ik erg tevreden met dit resultaat. De foto is vanuit de hand genomen, 1/1600e en f/7.1


Een tweede foto van dit beestje moet ik ook gewoon nog delen om de mooie witte cellen in de vleugels te laten zien en tegelijk kun je mooi zien wat je keuze aan invalshoek voor enorm effect op een foto heeft. Uit de hand, 1/500e en f/7.1


Niet alleen komen er prachtige libellen voor op Sardinie, ook de vlinders kunnen er van grote schoonheid zijn. Hieronder het corsicaans hooibeestje. Dit diertje komt alleen op Corsica, Sardinie en Capraia voor. Zonde, want met die oogjes, dat zilveren streepje langs de vleugelrand en de gelige aders is het een echte schoonheid! 1/500e op f/5.6


Terug naar de libellen: libellen zijn mooi, maar dat betekend niet per definitie dat je een mooie foto maakt. Ten slotte blijft het voor een fotograaf de uitdaging om je onderwerp zo bijzonder en mooi mogelijk vast te leggen. Bij deze uitsluipende vuurlibel kreeg ik daar goede kansen voor. De zon was nog maar net op en scheen over een rand struiken op het onderwerp. De struiken zelf lagen dus nog in de schaduw en zo ontstond dit mooie licht-donker contrast waar ik dankbaar gebruik van heb gemaakt. Vanaf statief, 1/1250e op f/7.1


Een ander leuke mogelijkheid in een foto is herhaling. Je krijgt over het algemeen niet vaak de kans, maar deze twee koperen beekjuffervrouwtjes zaten vlak bij elkaar op een plantje en gaven mij daardoor de mogelijkheid beide in beeld te krijgen, de voorste scherp, de tweede als onscherpe herhaling er achter. Uit de hand, 1/2600e en f/6.3


Nog een wat strakkere 'regsitratieplaat' die door het prachtig ongehavende beestje en de mooie bloeiaar toch gewoon heel mooi is. Dit is een erg donkere versie van het algemeen bekende icarusblauwtje. Vanaf statief, 1/1000e en f/4.


Dan mag er natuurlijk ook een registrerende libel tussen zitten waarbij de achtergrondkleur (een zandpad) dan nog net dat beetje extra geeft. Vanuit de hand, 1/1000e op f/8.


Een laatste libelletje om het af te leren. Het windvaantje is een klein libelletje die bovenop een takje gaat zitten en zich als een windvaan rond laat draaien om het takje door de wind. Hij heeft dan meestal zijn achterlijf licht omhoog gebogen. Dit vond ik erg mooi uitkomen in de staande compositie, waarin de tweede onscherpe tak mooi de loze ruimte wat opvult en de foto een goede balans geeft. Vanaf statief, 1/200e op f/6.3

Cursus Herfst- en Macrofotografie

Heb je zin om ook eens een poging te wagen om met herfst- of macrofotografie aan de slag te gaan? Ik denk dat mijn cursus herfstfotografie en cursus macrofotografie voor Photofacts Academy een hele mooie start kan zijn en volop kan inspireren om zelf het veld in te gaan en mooie macrofoto's te maken.

Over de auteur

Johannes Klapwijk heeft zich al een jaren intensief toegelegd op natuurfotografie. In het voorjaar en de zomer ligt de nadruk op macrofotografie. Maar ook grotere onderwerpen binnen de natuurfotografie boeien: van vogels tot landschappen.
Johannes verzorgt ook workshops in natuurfotografie.

12 reacties

Deel jouw mening

Let op: Op een artikel ouder dan een week kan alleen gereageerd worden door geregistreerde bezoekers.
Wil je toch reageren, log in of registreer je dan gratis.

Ook interessant

• 

  7 Tips voor Macrofotografie

  door Mike Muizebelt

• 

  Libellen fotograferen vergt voorbereiding, precisie en geduld (deel 2)

  door Erik Nevels

• 

  Libellen fotograferen vergt voorbereiding, precisie en geduld (deel 1)

  door Erik Nevels

• 

  Vroeg op pad voor de bandheidelibellen

  door Erik Nevels

• 

  Fotograferen met een doel

  door Erik Nevels

• 

  Vlinders fotograferen met ochtenddauw

  door Erik Nevels

Toon alle artikelen binnen Natuurfotografie