Recensie: De fotodetective, Hans Aarsman
dinsdag 5 maart 2013, 20:04 door Yljas Roeper | 7.306x gelezen | 0 reacties
Onlangs gaf ik een lezing over reizen naar Marokko voor Fotokring Heemskerk. Dit naar aanleiding van mijn expositie in het Stadhuis van Beverwijk in de zomer van 2012. Na afloop kreeg ik als dank het boekje De fotodetective van Hans Aarsman. Ik vond het zo interessant, dat ik hier graag een korte recensie met de lezers van Photofacts deel.
Wat me direct opvalt aan het boek is de kwaliteit: je kunt dit gerust een luxe pocket noemen. De kaft is relatief stevig en gelamineerd, waardoor die glimt. Daardoor komt de foto van een beker met een mus erop goed tot zijn recht. De oorsprong van deze foto wordt in het laatste hoofdstuk beschreven.
Zowel de voor- als achterkaft hebben een ruime flap, die je als boekenlegger kunt gebruiken. Om te zorgen dat de rug niet doorbuigt bij het lezen, zijn wederom zowel de voor- achterkaft nabij de rug voorzien van rillen, wat het vouwen makkelijker maakt. Daardoor blijft het boek ook na het lezen toonbaar.
Wat Aarsman probeert te beantwoorden met dit boekje is tweeledig. Allereerst is er de vraag waarom we een foto mooi vinden, maar daarnaast kun je je afvragen waarom we het ene wel en het andere niet fotograferen. In korte scherp geschreven hoofdstukken leert Aarsman ons vervolgens anders en beter naar foto's te kijken.
Ik betrap me er zelf wel eens op dat ik niet meer ongedwongen naar de televisie of andere beelden kan kijken. Beroepsdeformatie noem ik dat gekscherend. Na het lezen van dit boekje is dat alleen maar erger geworden, maar wel op een leuke manier. Dat er een kern van waarheid in zit, bewijst de quote van Nico Dijkshoorn op de achterflap: '
Ik heb de ziekte van Aarsman. Weg is het wilde kijken, onbekommerd om mij heen loeren.'
De titel van het boek verwijst naar Aarsman als detective. In 2003 koopt Aarsman tijdens een foto-opdracht in Gent het boek '
The Adventures and the Memoires of Sherlock Holmes' en zodra hij begint te lezen, laat het hem niet meer los. Enkele maanden daarna wordt hij gevraagd om een wekelijkse column in PhotoQ te schrijven. Op dat moment krijgt hij het idee om als een detective naar foto's te kijken en zijn columns op basis daarvan te schrijven.
Het is me niet helemaal duidelijk of het boekje een bloemlezing van die columns bevat. Het zou kunnen, want het zijn over het algemeen korte scherp geschreven hoofdstukken. Bij één van de hoofdstukken (De man die alvast even keek) over een foto uit Iran had ik ook het gevoel dat ik het verhaal al grotendeels kende.
Ik lees de papieren versie van de Volkskrant niet en kan me niet herinneren waar ik het dan eerder gelezen zou hebben. De rest van het boekje was in ieder geval compleet nieuw voor me en ik heb het met veel interesse, soms verbazing maar vooral veel plezier gelezen.
Elk hoofdstuk bevat minstens één foto, namelijk degene die besproken wordt. Maar vaak staan er ook ondersteunende foto's bij. Zo komt er een paar keer een uitsnede voorbij, waarna op de volgende pagina het origineel staat. Vaak is het zo dat zo'n uitsnede de foto in een andere context zet dan het origineel.
Zo staan er meer voorbeelden in die duidelijk maken dat er een verschil is tussen kijken en zien, observeren, waarnemen. Een tekortkoming die ook Sherlock Holmes zijn assistent Watson op zeker moment verwijt.
Conclusie
Concluderend kan ik zeggen dat de tekst op de achterflap de verwachtingen wat mij betreft meer dan waarmaakt. Dit boek is een aanrader voor iedereen die van lezen én fotograferen houdt. Het leert je anders kijken naar foto's. Van anderen, maar ik denk ook van jezelf. Het is een prachtige aanwinst om op een regenachtige dag op een andere manier met fotografie bezig te zijn en je tegelijkertijd toch fotografisch te ontwikkelen.
De fotodetective door Hans Aarsman wordt uitgegeven door Uitgeverij Podium en heeft ISBN: 9789057594533. Het is
te bestellen voor 19,90 euro.
Facebook