Hendrik Voogd - Italiaans landschapIn dit schilderij maakt Hendrik Voogd gebruik van drie elementen die bijdragen aan het luchtperspectief:
1. Contrast: Het paard, de mensen en de bomen op de voorgrond zijn contrastrijk; je ziet veel details. Hoe verder je 'naar achteren' kijkt, hoe minder contrast er overblijft.
2. Verzadiging: De kleuren voorin zijn sterk verzadigd en bovendien talrijk, terwijl de kleuren in de verte veel minder intens zijn, totdat je enkel nog een vaalwitte lucht ziet.
3. Kleurkeuze: De elementen op de voorgrond hebben een rood-gele kleurtint, terwijl in de achtergrond juist blauw-grijs overheerst.
En dat laatste punt, dát wist ik dus nog niet.
Ik kende alleen die eerste twee.
Ik zocht dus even op wat de combinatie blauw-rood dan precies doet. En dat blijkt makkelijk uit te leggen – en vooral te ervaren.
Kijk eens naar onderstaande ovalen:
In de linker figuur komt het rode ovaal naar voren ten opzichte van de blauwe achtergrond. In de rechter figuur wijkt het blauwe ovaal juist naar achteren ten opzichte van de rode voorgrond.
Je creëert daarmee de illusie van 'voor' en 'achter', terwijl je gewoon zit te kijken naar een plat vlak. En dat is precies wat je met een (plat) schilderij of een foto ook probeert.
Terug naar het schilderij van Voogd: dat de man linksvoor in het rood is gekleed, is waarschijnlijk geen toeval maar een bewuste ingreep om diepte te suggereren.
Rode autootjes
Diezelfde truc met rood en blauw ontdekte Sonja van Hamel: op oude ansichtkaarten zag zij telkens een rood autootje in de voorgrond. En dan een blauwe lucht in de achtergrond. Dat kon geen toeval zijn, dacht zij.
Facebook