Een dagje naar de Hoge Venen

zondag 21 november 2021, 14:14 door Erik Nevels | 3.526x gelezen | 1 reactie

Vanuit Midden Limburg is een dagje naar de Hoge Venen in België goed te doen. Mijn kompaan voor deze dag heeft het voorbereidende werk verricht. Ik rijd en hij wijst de weg. De Getzbach en Baraque Michel staan vandaag op het programma.

Kleurrijke herfstbladeren

Om half 9 parkeer ik de auto bij Haus Ternell aan de N67. Van hieruit is het ongeveer een kilometer afdalen naar het riviertje de Getzbach.

We steken de N67 over en lopen over de verharde weg dwars door een bos met voornamelijk naaldbomen. Al snel valt mijn oog op de kleurrijke herfstbladeren van een kleine beuk te midden van de grote naaldbomen. Fantastisch dat licht en contrast tussen het kleintje en de grote bomen.

De Getzbach moet maar even wachten.

Sony A7 mark III, 90mm, f/3.2, 1/50sec, ISO400, statief

Pittige afdaling

We vervolgen onze weg die al snel plaats maakt voor een glibberig paadje omlaag. Behoedzaam dalen we af met een volle rugzak, statief en wat proviand. Het is behoorlijk inspannend en echt oppassen geblazen met al die modder, gladde stenen en uitgespoelde wortels van bomen die het pad kruisen.

Het tempo ligt laag wat ook komt omdat ik onderweg een eventueel fraai herfstplaatje niet wil missen. Juist die wortels laten mij op de plaats rust maken. Toch even meepakken al dat gekronkel.

Sony A7 mark III, 90mm, f/11, 0,6sec, ISO 100, statief, FOTO KWARTSLAG GEDRAAID!

De Getzbach

Ik ben blij als ik het geluid van het riviertje hoor. We zijn er bijna. Eenmaal op het bruggetje over de rivier geniet ik van het geluid van de stroomversnellinkjes en van de vele prachtige stenen die de loop van het water mede bepalen.

De loofbomen kleuren het geheel met hun bruine, gele, groene en rode tinten. Nu alleen nog de plek vinden die al dit fraais in een foto kan weergeven.

Alweer oppassen geblazen

Tijdens de afdaling was het al oppassen om niet uit te glijden. Dat geldt zeker ook tijdens het zoeken naar een geschikte plek om te fotograferen.

De rugzak heb ik al afgedaan en ook het statief laat ik even achter. Alleen de camera gaat mee om door de zoeker een mooie compositie te kunnen zien. Dat valt nog niet mee.

Het liefst wil ik wel midden in de rivier staan voor de foto maar dat vergt lieslaarzen. Gelukkig zijn mijn wandelschoenen ook waterdicht en kan ik me wat ondiepe passen in het water veroorloven. Als ik een kwartier later een paar geschikte plekken heb gespot ga ik terug voor mijn statief en schroef ik het polarisatiefilter op de groothoeklens.

Allereerst zorg ik ervoor dat mijn statief stevig staat met de poten in het water. Extra voorzichtig schroef ik mijn camera erop. Zowel voor mezelf als voor mijn camera wil ik liever geen duik in het koude water.

Met langere sluitertijden wil ik de beweging van het water zichtbaar maken. Ik varieer er lustig op los. Het is voor mij de eerste keer dat ik een bergriviertje fotografeer en ben benieuwd hoe de verschillende tijden uitpakken.

Van 1,6 tot 8 seconden

Het is maar wat je zelf mooi vindt. Relatief korte sluitertijden geven een heel ander, een veel actiever beeld vind ik, dan lange sluitertijden.

Om het verschil te laten zien hier twee foto's, de eerste met 1,6 seconden belichtingstijd, de tweede met 8 seconden. Even los van het plaatje, wat spreekt jou het meeste aan?

Sony A7 mark III, 17mm, f/9.0, 1,6sec, ISO 100, statief

Sony A7 mark III, 17mm, f/9.0, 8sec, ISO 100, statief

Baraque Michel

De weg terug naar de parkeerplaats bezorgt me de nodige zweetdruppels. Het klimmen blijkt nog pittiger dan het dalen en ik ben blij als ik de verharde weg weer onder mijn schoenen heb.

Het is ondertussen al middag en we rijden naar onze tweede bestemming van de dag, de Baraque Michel, de naam van een herberg en de omliggende hoogveenvlakte in de Belgische Ardennen.

Een half uur later maken links en rechts van me de bossen vrij plotseling plaats voor kale vlakten. Het typische landschap trekt meer dagjesmensen. De parkeerplaats staat behoorlijk vol en we moeten tot het einde doorrijden voor een plekje.

Wandelroute

We kiezen voor de wandelroute aan de overkant van de N68. Na een paar honderd meter gaat het pad over in een soort knuppelbrug, een beproefde oplossing voor drassige veengebieden als deze.

Links en rechts van het pad strekken de gele graslandschappen zich uit met hier en daar wat boompartijen of solitaire bomen. Naar die laatste ben ik op zoek.

Met mijn telelens lukt het me beter om ze te isoleren omdat de beeldhoek betrekkelijk klein is. Toch ben ik niet echt tevreden over wat ik voor de lens krijg en vervolg ik de route.

Windmolens

In de verte ontdek ik een rij prachtige bomen, ik vermoed berken, die echter helaas worden ontsierd door enkele windmolens die daar weer achter staan. Zelfs met 600mm krijg ik er niet een paar zonder windmolens erachter op de foto. Erg jammer.

Mijn kompaan is ondertussen al verder gewandeld en hoewel ik geen beter beeld meer verwacht loop ik achter hem aan. Al snel heb ik in de gaten wat er gebeurt.

Omdat het pad daalt, de rij berken op een heuvel staan en daar weer achter de windmolens, blijven de berken zichtbaar maar verdwijnen de windmolens naarmate ik afdaal, langzaam achter de horizon. Enthousiast loop ik verder tot de windmolens geheel uit het zicht zijn verdwenen.

Met het statief tegen de rand van het knuppelpad aan kies ik voor een niet alledaagse beeldopbouw, veel lucht en weinig landschap in mijn compositie. Onlangs raakte ik hiertoe geïnspireerd bij het zien van een webinar van Mike Muizenbelt. Omdat het hard waait kies ik voor snelle sluitertijd en derhalve ook een wat hogere ISO.

Nu nog even wachten tot het pad trillingvrij is van de wandelaars die me nog passeren en de moeite van het afdalen wordt beloond.

Sony A7 mark III, 353mm, f/8.0, 1/2000sec, ISO 320, statief

De Hoge Venen

Ik ga er zeker nog vaker naar toe, de Hoge Venen. De afwisselende en prachtige natuur nodigt uit om in de diverse jaargetijden op zoek te gaan naar fraaie plaatjes.

De eerstvolgende keer gaat dat gebeuren in de late herfst of winter. Mits er sneeuw ligt!

De cursus Fotograferen met Lange Sluitertijden

Wil je alles weten over het fotograferen met lange sluitertijden en ND filters? Bekijk dan de cursus 'Fotograferen met Lange Sluitertijden' op Photofacts Academy. Ontdek alle geheimen over het maken van de mooiste foto's met ND filters.

Over de auteur

Steeds weer boeiend en op zoek naar de essentie! Dat is wat fotograferen in de natuur voor mij is. Gefocust op het landschap of het onderwerp in diens omgeving tracht ik meer dan alleen te registreren. Een continue uitdaging waarvan ik elke keer volop geniet. Meer foto's? Volg mij op Instagram en/of kijk op mijn website Website

1 reactie

anToon Van Loon schreef op dinsdag 23 november 2021 om 17:47 | reageer
'Noir Flohey'.
Onthoud dit want het is in het Ven
het hoogtepunt voor fotografen.
Vertrekken doe je aan de 'Baraque Michel'.
10 km heen en terug.
Wat ?
Spookbomen die zijn blijven staan
na de grote brand op het Ven.

Deel jouw mening

Let op: Op een artikel ouder dan een week kan alleen gereageerd worden door geregistreerde bezoekers.
Wil je toch reageren, log in of registreer je dan gratis.

Van Beeld naar Kunst met Micky Hoogendijk

Ontvang wekelijks fotografietips in je inbox

45.166 fotografie enthousiastelingen ontvangen de tips al!
Meer over de wekelijkse mail. Of blijf op de hoogte via Facebook. Aanmelding beveiligd met Google reCaptcha.

Elja Trum

Photofacts; alles wat met fotografie te maken heeft!

Wil je graag mooiere foto's maken en op de hoogte blijven van ontwikkelingen binnen de fotografie? Photofacts plaatst leerzame artikelen die gerelateerd zijn aan fotografie. Variërend van product-aankondiging tot praktische fotografietips of de bespreking van een website. Photofacts bericht dagelijks over fotografie en is een uit de hand gelopen hobby project van Elja Trum. De artikelen worden geschreven door een team van vrijwillige bloggers. Mocht je het leuk vinden om een of meerdere artikelen te schrijven op Photofacts, neem dan contact op.Meer over Photofacts