Review: Canon EF 35mm f/1.4L II USM

vrijdag 8 januari 2016, 20:20 door Nando Harmsen | 12.167x gelezen | 5 reacties

Na zeventien jaar komt Canon met een nieuw 35mm objectief: de Canon EF 35mm f/1.4L II USM. In dit artikel mijn bevindingen van deze lens, ook in vergelijking met zijn voorganger.

Hoe het begon

De reden dat ik een 35mm objectief kocht was simpel: ik wilde een objectief hebben dat overeen kwam met het standaard objectief uit het lang vervlogen analoge tijdperk. In die tijd, ik praat over de jaren tachtig/negentig, was het normaal dat een spiegelreflexcamera gekocht werd met een 50mm standaard objectief. Dit was, samen met het 135mm objectief, de logische keuze. Toen…

Dit was dus een belangrijke reden dat ik in 2007 terug naar 50mm wilde. Aangezien ik fotografeerde met een 1,3 crop camera (Canon EOS 1D mark III) was een echt 50mm objectief iets te lang (50mm x 1,3 = 65mm).

Een 35mm objectief was beter aangezien dit op die cropcamera qua beeldhoek redelijk overeen komt met 50mm op een fullframe (35mm x 1,3 = 45,5mm). De EF 35mm f/1,4L USM van Canon was voor mij de logische keuze, zeker omdat ik geen compromis qua beeldkwaliteit wilde hebben. Bovendien was dit prachtige objectief met mijn oude Canon EOS 20D (een 1,6 crop camera) een prettige 56mm. Perfect dus.

Canon EOS 20D met de EF 35mm f/1,4L USM: een echt standaard objectief (35mm x 1,6crop = 56mm) zoals het in het analoge tijdperk was.
In de jaren die volgden heb ik weinig nagedacht over de manier van fotograferen. De 35L was een bijzonder prettig, relatief klein en licht objectief. De beeldkwaliteit was bijna perfect en de mogelijkheid om met de f/1.4 een erg fijne, kleine scherptediepte te krijgen was helemaal perfect.

Uiteindelijk merkte ik dat het een van de favoriete objectieven was geworden om te gebruiken bij bruiloften. Zo ontstond, samen met de 85mm , op een heel natuurlijke wijze het 'magische' tweeluik 35mm/85mm voor bruidsreportages en werd het een van mijn meest gebruikte objectieven.

De Canon EF 35mm f/1,4L mark II

En nu is er een tweede versie. Na al die jaren (de introductie van de eerste 35L was in 1998) was dat ook wel nodig. Hoewel de kwaliteit van die oude natuurlijk niet minder wordt, zijn de hogere resoluties van de moderne camera's er wel verantwoordelijk voor dat we de tekortkomingen van de oorspronkelijke 35L beter zijn gaan zien.

Bovendien betekende voor mij de overstap naar de full frame camera's dat er maximaal gebruik gemaakt ging worden van de beeldhoek bij deze brandpuntsafstand.

Zoals bekend zijn de randen van het beeldveld bijna altijd het zwakke punt van een objectief en die werden dus zichtbaar (bij crop camera's maak je immers maar gebruik van het beste deel van het beeld dat het objectief produceert). Niet dat het beeld plotseling slecht werd, maar je zag de tekortkomingen van het objectief, wat voorheen niet het geval was.

Het bestaan van de prachtige Sigma ART verplichtte Canon sowieso om een nieuwe versie te ontwikkelen want Sigma heeft duidelijk laten zien dat de beeldkwaliteit beter kan. Niet voor niets is dat ART objectief overal geprezen.

De Canon EF 35mm f/1,4L II USM
De 35L II is een volledig nieuw objectief dat, zeker wat uiterlijk betreft, niet meer op de oude versie lijkt. Weather sealing, design, bouw, de finish en andere cosmetische verbeteringen behoren tot de zichtbare verschillen.

Intern zijn er ook flinke wijzigingen waarvan de zogenaamde "Blue Spectrum Refractive Optics" (BR Optics) de meest opvallende is. Dit organisch optisch materiaal is een soort coating of gel, als ik het goed begrepen heb, die zorgt voor een significant terugdringen van de zo gehate chromatische aberratie (CA); de blauwe rand die bij grote contrasten op de grens van licht en donker zichtbaar is.

Natuurlijk is dit alles softwarematig te corrigeren, maar zoals bij zoveel correcties is het altijd beter om te voorkomen dan te genezen.

Het uiterlijk

Het moment dat je dit objectief in de handen houdt valt op hoe robuust het objectief aanvoelt. Bij Lensrentals.com hebben ze een 35L II uit elkaar gehaald en het is leuk om te zien hoe verbaasd ze zijn over de bouw van dit objectief.

Ik citeer: 'We take apart A LOT of lenses (we passed 20,000 in-house repairs some time ago) and this is the most impressively built prime I've seen.'

Dit is natuurlijk erg fijn om te horen, geruststellend ook aangezien een objectief, dat misschien wel weer het meest gebruikte objectief gaat worden, ook gebouwd is om intensief te gebruiken.

Wij als fotograaf zien die interne details natuurlijk niet. Wij houden het objectief in de hand, zetten het op de camera en beoordelen het op gevoel, uiterlijk, en zien natuurlijk de beeldkwaliteit, wat uiteindelijk natuurlijk het belangrijkste is.

Versie I en II naast elkaar. De typische materiaalkeuze komt overeen met de andere mark II objectieven. Minder glad, minder glimmend. Dit is ook te zien bij de zonnekap, die bij versie I iets groter lijkt dan bij de nieuwe. Voor wie het niet duidelijk is: de linker is de 35L II en de rechter de 35L.
Het materiaal van het nieuwe objectief is mat en heeft daardoor niet alleen een geheel nieuwe uitstraling, het is ook minder glad dan de oorspronkelijke versie. Die materiaalkeuze gaat door tot in de zonnekap, die daarmee minder gevoelig lijkt voor krassen.

De uitstraling van de 35L II is hetzelfde als de andere versie II objectieven die Canon de laatste jaren heeft uitgebracht. De afmeting van de zonnekap lijkt iets kleiner te zijn geworden, wat dan wel weer vreemd lijkt.

De beeldhoek is natuurlijk niet anders of hoort niet anders te zijn. Het nieuwe objectief is wel beduidend groter geworden, wat met het onvermijdelijke meergewicht komt. Dit grotere formaat geeft veel ruimte voor een brede scherpstelring. Als we de 35L II vergelijken met de EF 24-70mm f/2,8L II dan valt op dat deze twee objectieven wat formaat betreft veel van elkaar weg hebben.

Sterker nog, met de zonnekappen in plaats is de 35L II en de 24-70L II even groot. Natuurlijk zal de 24-70L II een stuk groter worden wanneer er naar 70mm gezoomd wordt. Maar wat betreft de ruimte die deze objectieven in een tas zullen innemen, mag er vanuit gegaan worden dat die even groot is.

De grootte van de 35L II wordt duidelijk als we deze naast de 24-70L II zetten. Natuurlijk is dit wel in de 24mm stand want bij 70mm wordt dit objectief een stuk langer.
Als we de twee 35mm objectieven wat nauwkeuriger bekijken vallen een aantal andere kleine verschillen op die mijn inziens niet onderschat mogen worden. Ze leveren namelijk een verbetering in onder andere het gebruiksgemak op. Het betreft de zonnekap, de weather sealing en de AF schakelaar.

Zonnekap

Een zonnekap van Canon draait via een bajonet aansluiting op de voorkant van het objectief. Bij de oude versie objectieven klikte het weliswaar 'vast', maar het zat nooit echt vergrendeld. Na jaren gebruik ontstaat er echter zoveel slijtage dat de zonnekap niet zo stevig meer in de 'vastgeklikte' stand blijft zitten.

Op dat moment is er een groot risico dat de zonnekap tijdens normaal gebruik draait waardoor deze in beeld komt. Ik heb menig foto gehad waarbij ik (achteraf) zag dat de zonnekap weer eens schuin had gezeten waardoor er die lelijke zwarte vlekken in de hoeken zichtbaar waren. Uiteindelijk ben ik zonder zonnekap gaan fotograferen.

De zonnekap van de 35L II heeft een fysieke vergrendeling waardoor dit probleem tot het verleden behoort. Je moet een knopje indrukken om de zonnekap te kunnen verwijderen. Hoe het vergrendelingssysteem zich na verloop van tijd houdt is afwachten, maar ik denk dat dit wel goed blijft werken.

Weather sealing

Een ander 'nadeel' van de oorspronkelijke 35L was het ontbreken van enige weather sealing. Niet dat ik er last van gehad heb, maar bij menig gelegenheid had de aanwezigheid van enige weather sealing bij het fotograferen wat meer rust gebracht.

De mark II versie heeft de weather sealing wel. Het maakt het objectief iets robuuster en het fotograferen in de regen zal met de 35L II weinig zorgen met zich meebrengen.

Niettemin blijft het altijd opletten bij gelegenheden waarbij camera en objectief nat kan worden. Maar het kan iets meer hebben. Er dient wel bij vermeld te worden dat een goede weather sealing pas behaald wordt wanneer een filter op het objectief gedraaid wordt.

AF schakelaar

De AF schakelaar van de oude 35L was een heel zwak punt in het design. Deze schakelaar was een los onderdeel dat vastgeklikt zat in de objectiefbody. Dit losse schakelaartje is door intensief gebruik uiteindelijk ook echt los is gekomen, tot twee keer toe zelfs. De eerste keer kon ik het terug klikken en leek het probleem verholpen te zijn, de tweede keer niet meer.

De AF werkte nog wel, maar een losse schakelaar dat aan een kabeltje hangt vraagt om problemen bij gebruik. Ik heb uiteindelijk de beslissing genomen om de schakelaar af te plakken met tape, wat mogelijk was omdat ik de AF-ON knop gebruik in plaats van scherpstellen met de ontspanknop.

Een los gekomen AF schakelaar. Met tape vastmaken is een oplossing, maar geen mooie oplossing.
Ik heb ruim een jaar gefotografeerd met deze tape om mijn objectief, wat verder nooit een probleem opgeleverd heeft. Voor iemand die de ontspanknop wel voor AF gebruikt is dit een onbruikbare oplossing; de AF kan niet meer uitgezet worden. Repareren is kostbaar (± €150), wat ik uiteindelijk wel gedaan heb om het objectief weer verkoopbaar te maken.

Het nieuwe objectief heeft een enorme verbetering ondergaan betreffende de AF-schakelaar. Deze is nu geïntegreerd in de objectief body en geen los schakelaartje meer. Bovendien is de schakelaar volledig vlak zodat deze nergens achter kan blijven hangen op het moment dat je het objectief in- en uit de tas moet halen.

Een van de beste verbeteringen aan het ontwerp van de objectief body: de AF schakelaar. Deze nieuwe uitvoering zal niet langer zomaar los komen bij het in en uit de tas halen.

Het beeld

Het eerste wat mij opviel in het gebruik was de kleine afwijking van het beeld als je dit één op een vergelijkt met het oude objectief. De verschillen zijn los van elkaar nauwelijks merkbaar, alleen als je ze naast elkaar over over elkaar legt. Een verandering in vignetering is wel merkbaar; de nieuwe 35L heeft er minder last van.

Het verschil in beeld tussen de 35L en 35L II. De verschillen zijn duidelijk aanwezig, maar uiteindelijk niet echt belangrijk voor het eindresultaat.
Of dit minimale verschil in beeld (afgezien van de vignetering) belangrijk is geloof ik niet. Natuurlijk is er vrijwel altijd enige vervorming bij groothoek objectieven, maar ik denk dat wat we aan verschil zien het resultaat is van minder vervorming.

De meeste fotografen zullen toch gebruik maken van lenscorrecties, wat betekent dat in de post-processing de vervorming vrijwel helemaal gecorrigeerd zal worden. Zoals gezegd, belangrijk is dit niet. Het viel op.

De vignetering die hier zichtbaar is, is bij de maximale lensopening. Het is ten opzichte van de oude versie iets beter geworden. Bedenk dat bij het dichtdraaien van het diafragma de hoeveelheid vignetering ook zal verminderen.

Een van de belangrijke verbeteringen die speciaal voor astrofotografie belangrijk is, is de monochromatische aberratie. Voor wie dit niet weet; het is de vervorming in de hoeken van het objectief waardoor puntjes uitgetrokken worden tot andere vormen, van ovaaltjes tot vogel- of vlindervormen.

De oude 35L had hier nogal last van, wat dus zichtbaar werd bij gebruik op fullframe. Vooral bij sterren is dit heel goed zichtbaar.

De Monochromatische Aberratie van de oorspronkelijke EF 35mm f/1,4L werd zichtbaar bij sterrenfotografie.
Er zijn natuurlijk allerlei manieren om dit in Photoshop te corrigeren, stuk voor stuk hele bewerkelijke manieren. Het is natuurlijk prettiger als het objectief hier geen of weinig last van heeft. De nieuwe mark II versie van de 35L presteert, wellicht mede door de speciale coating, een stuk beter dan de oude versie. Een welkome verbetering.

Het is niet helemaal eerlijk om deze foto met de foto te vergelijken die met de oude 35L is gemaakt, aangezien de instellingen anders zijn. Maar het geeft wel het idee dat de hoeveelheid monochromatische aberratie een stuk minder is. Helemaal weg is de vervorming niet.
Ook de meer 'traditionele' chromatische aberratie (CA) is een stuk minder geworden. De speciale Blue Spectrum Refractive Optics (BR Optics) zorgt in dit opzicht voor een schoner, beter beeld. Laten we nog even kijken naar twee foto's die onder dezelfde omstandigheden, direct na elkaar zijn gemaakt.

Deze laatste twee foto's hebben exact dezelfde bewerking in Lightroom ondergaan om het verschil duidelijk te maken. Voor astrofotografie is dit nieuwe 35mm objectief dus heel geschikt.

Het vasthouden

Het objectief is niet extreem licht. Op een camera voelt het goed in balans en het materiaal waaruit het objectief bestaat voelt aan alsof het een leven lang mee gaat. Op een kleinere body (xxxD en xxxxD series) kan het zijn dat objectief te groot of zwaar is om prettig in de hand te hebben.

De vergrendeling van de zonnekap, de weather sealing en de AF schakelaar voegen allemaal toe aan het kwaliteitsgevoel. De snelheid van de AF is uitstekend, hoewel er – net als bij de eerste versie – af en toe het idee kan zijn dat de AF niet werkt.

Maar als je dan oplet blijkt dit niets meer te zijn dan een hele snelle en geruisloze AF. De slag die de AF moet maken bij normaal gebruik is zo klein waardoor het bijna niet opvalt als er scherp gesteld wordt. De AF werkt dus bijzonder snel en correct, elke keer weer.

De prijs

Misschien heeft de introductieprijs van de EF 35mm f/1,4L II USM wel de meeste kritiek gekregen. Met ruim 2.000 euro is dit natuurlijk ook een groot bedrag, ruwweg het dubbele van de oude originele 35L, of van de grote concurrent, de Sigma ART versie. Het heeft op veel sites en fora de vraag doen rijzen of het objectief dan ook 2x zo goed is dan de oude, of misschien zelfs 2x zo goed als de ART versie.

Dat soort vergelijkingen is in mijn opinie zinloos. De Sigma ART en de 35L II zijn objectieven die bijna tot dezelfde generatie behoren. Het is dan ook niet reëel om te denken dat een verdubbeling in prijs een dubbel zo goede kwaliteit op zal leveren.

Verschillen zullen er echter wel zijn, maar die zijn waarschijnlijk in het dagelijkse gebruik nauwelijks te merken. Er moet bedacht worden dat een origineel merk objectief altijd een stuk duurder is. In dit geval ruim twee maal zo duur dus.

Dat het objectief een significante verbetering is ten opzichte van de 17 jaar oudere voorganger mag vanzelfsprekend genoemd worden. In die jaren is er bijzonder veel ontwikkeling geweest en die zien we natuurlijk terug in de 35L II. Bovendien, de BR-optics is daarin de primeur.

Of die totale verbetering gekwantificeerd kan worden in een bewering als '2x zo goed' weet ik niet. Wat wel duidelijk mag zijn is, dat er een flinke verbetering is ten opzichte van de oorspronkelijke versie.

Niet alleen groter maar ook beter. Niet alleen in bouw, maar ook zeker in beeldkwaliteit. De vraag is: verantwoordt dit de veel hogere prijs?
Alles bij elkaar opgeteld ben ik er van overtuigd dat je de prijs moet afzetten tegen de doelgroep: fotografen die het objectief professioneel inzetten en waarbij het tot het meest gebruikte objectief zal behoren. Als een objectief zo intensief gebruikt wordt is het zijn geld waard.

Bedenk maar dat een natuurfotograaf, die dieren in het wild fotografeert, maar liefst tussen de 5.000 euro en 10.000 euro investeert in het objectief dat het meest gebruikt zal worden. In dat opzicht is er geen verschil. Wordt het objectief maar sporadisch gebruikt, dan is het de investering niet waard en kan er beter naar een alternatief gekeken worden. Maar hoe dan ook, het blijft een enorme hoeveelheid geld.

Tot slot

Voor dit artikel heb ik het objectief vergeleken met zijn voorganger en dit kort beschreven. Het is geen test die tot in de details de (beeld)kwaliteit onder de loep heeft genomen. Dat laat ik over aan de mensen die daarin gespecialiseerd zijn; enkele links geef ik onder het artikel.

Mijn persoonlijke mening over dit (dure) objectief is, dat het een prachtig objectief is waarin alle tekortkomingen van de originele versie aangepakt zijn en de beeldkwaliteit merkbaar beter is geworden.

Natuurlijk is de doelgroep van dit objectief de professionele fotograaf. De hobbyist kan uitwijken naar alternatieven zoals de Sigma ART versie of de EF 35mm f/2 versie van Canon. De fotograaf zal echter bij zichzelf de rade moeten gaan of de extra investering voor de EF 35mm f/1,4L II USM het waard is.

Links

Ik heb een aantal links verzameld waarin tot in detail de lens op kwaliteit wordt bekeken, of vergeleken met de alternatieven. Het als aanvulling op mijn review. Gebruik ze om een beeld van dit objectief te krijgen en een eigen oordeel te vellen.

- Review door Digital Picturehttp
- Review door Petapixel
- Review door Dxomark
- Review door Lensrentals
- Review door Photographyblog

Impressiebeelden

Van de foto's die ik sinds de aanschaf heb gemaakt, zijn hier een aantal foto's verzameld. Het geeft misschien niet zo'n goed idee van de kwaliteit omdat het hier om verkleinde foto's betreft, maar het geeft wel het enorme inzetgebied weer die dit brandpunt heeft, en waarom de 35mm brandpunt, in combinatie met de geringe scherptediepte bij f/1,4, zo geliefd is bij veel fotografen.

ISO 400, f/3,5, 1/320

ISO100, f/1,4, 1/200

ISO6400, f/2, 15sec

ISO100, f/2,8, 1/125, flits

ISO200, f1,4, 1/500

ISO800, f/11, 1/25

ISO6400, f/2,8, 10sec (stack van 8 beelden)

Wil jij ook gave foto's maken?

Probeer twee weken gratis onze online cursussen over fotografie. Je krijgt direct toegang tot meer dan 100 cursussen. Na twee weken vervalt je proeflidmaatschap automatisch. Je zit dus nergens aan vast.

14 dagen gratis fotografiecursussen kijken

Prijzen voor de Canon EF 35mm f/1.4 L II USM

» CameraTools	8 januari 2016	€ 2.099,00
» CameraNU	8 januari 2016	€ 2.099,00

Over de auteur

Nando Harmsen fotografeert al meer dan 40 jaar. Zijn specialisme ligt bij bruidsreportages en landschapsfotografie. Daarnaast geeft Nando lezingen, workshops, masterclasses, fotoreizen, en maakt regelmatig reviews van nieuwe en leuke apparatuur.

5 reacties

Paul Oosterlaak schreef op zaterdag 9 januari 2016 om 13:14 | reageer
Mooie review met vooral ook mooie foto's.
Even 2 opmerkingen:
monochromatische aberraties is een hele familie van lensafwijkingen. Wat jij laat zien met die sterren is "coma". Dit heeft trouwens niets met coatings te maken, maar met het lensontwerp. Je zegt trouwens dat de instellingen tussen de I en II verschillend waren, maar die waren exact hetzelfde: f/1.4, 6sec sluitertijd en iso6400. Coma verandert alleen met diafragma.

"Natuurlijk is de doelgroep van dit objectief de professionele fotograaf. De hobbyist kan uitwijken naar alternatieven zoals de Sigma ART versie of de EF 35mm f/2 versie van Canon."
De professionele fotograaf kan ook net zo goed gaan voor de Sigma, want die presteert op veel vlakken net zo goed.

Nando schreef op zondag 10 januari 2016 om 22:43 | reageer
Dank je voor je uitgebreide reactie Paul.
Je bent enigszins op het verkeerde been gezet: de eerste twee foto's over de coma zijn totaal verschillende foto's, de tweede zijn inderdaad onder exact dezelfde omstandigheden en instellingen gemaakt.
Ik weet niet of je professioneel fotografeert, maar veel pro's zijn aangesloten bij CPN (Canon Professional Network) wat betekent dat calibratie, reparatie en vervanging heel goed en snel geregeld is. Qua bouw kan ik het niet uit eerste hand zeggen, maar ik heb in testen gelezen dat de bouw van de Sigma niet zo robuust is als de Canon. Allemaal kleine dingen die uiteindelijk zeker wel tellen. Maar wat beeld betreft heb je waarschijnlijk gelijk.
Uiteindelijk zal ieder het zelf moeten bepalen wat hij of zij het liefst aanschaft.

Paul Oosterlaak schreef op zondag 10 januari 2016 om 23:11 | reageer
Het zijn 2 verschillende foto's, maar met dezelfde instellingen. Aangezien je in beide foto's sterren hebt gefotografeerd (puntbronnen) en dezelfde vergroting hebt toegepast en ook een fragment uit de uiterste hoek hebt genomen, lijkt het mij ook zeer goed te vergelijken.
Ik heb zelf geen CPS/CPN lidmaatschap (ik kom met enkel een 5D2 en 200/2.8L niet in aanmerking), maar ik ken het principe wel. Ik snap dat je graag wil dat zaken snel gerepareerd worden, maar veel pro's hebben vaak ook backup-materiaal, omdat zelfs de snelste service je niet gaat helpen tijdens een shoot. Mijn 5D2 heeft ooit een andere sluiter gekregen via Rofa repair (aanrader voor niet-CPS leden) en die was binnen een werkweek gerepareerd voor een redelijk schappelijk bedrag (€248).

Overigens is deze Canon zeer goed gebouwd, maar veel andere Canons zijn heel wat minder gebouwd. De meeste Sigma Art lenzen zijn gewoon heel degelijk gebouwd en het is even wachten op de teardown van Roger om zo echt te kunnen vergelijken. Ik ben zelf ook aardig verwend met Zeiss lenzen (21/2.8, 50/2 en 100/2), maar ik vind de Sigma 50Art echt niet overkomen als matig gebouwd en zeker niet minder dan mijn 200/2.8L. Mijn Sigma 50 is laatst met 60D erachter (van een vriend van mij) van een statief afgedonderd (1,5m hoog, QR-plate niet goed vastgezet) met lens naar beneden en daar was echt helemaal niets aan kapot (zonnekap zat er niet op om de val te breken), ook geen element decentreerd of iets dergelijks. Gevalletje geluk misschien, maar degelijk is het wel. Iets soortgelijk is mijzelf eens overkomen met een Sigma EX 20/1.8 met 5D2+grip erachter, maar dan vanaf 1m hoogte.
Dit is natuurlijk allemaal N=1 argumentatie, maar geeft mij in ieder geval best wel vertrouwen in de materiaalkeuze (intern+extern) van Sigma.

Maar goed: de bouw van de 35L-II zal hoogstwaarschijnlijk beter zijn dan de Sigma 35Art, maar of je voor daarvoor meer dan het dubbele wil betalen...

Nando schreef op maandag 11 januari 2016 om 07:53 | reageer
Ik had het alleen over de 35mm objectieven van Canon en Sigma, niet over al die andere soorten en types. daarover kan ik niets zeggen.

Jan van Dongen schreef op dinsdag 12 januari 2016 om 07:41 | reageer
Fijn leesbaar artikel, en ondanks dat ik deze lens niet zal aanschaffen, toch een interessant en informatief verhaal! Nando schrijft op een zeer prettige manier over fotografie.
@ Paul: ik vind juist dat Nando erg goed aangeeft wat je meer krijgt voor de hoge prijs van dit objectief en dat het zeer persoonlijk is of dat het waard is. Samengevat moet je de extra prijs ten opzichte van andere lenzen niet alleen afzetten in (beeld)kwaliteit maar ook in levensduur en haalt de professional met zeer intensief gebruik van deze lens de meerprijs er wellicht er wel echt uit.

Deel jouw mening

Let op: Op een artikel ouder dan een week kan alleen gereageerd worden door geregistreerde bezoekers.
Wil je toch reageren, log in of registreer je dan gratis.

Masterclass Landschapsfotografie met Bas Meelker

Ontvang wekelijks fotografietips in je inbox

45.165 fotografie enthousiastelingen ontvangen de tips al!
Meer over de wekelijkse mail. Of blijf op de hoogte via Facebook. Aanmelding beveiligd met Google reCaptcha.

Elja Trum

Photofacts; alles wat met fotografie te maken heeft!

Wil je graag mooiere foto's maken en op de hoogte blijven van ontwikkelingen binnen de fotografie? Photofacts plaatst leerzame artikelen die gerelateerd zijn aan fotografie. Variërend van product-aankondiging tot praktische fotografietips of de bespreking van een website. Photofacts bericht dagelijks over fotografie en is een uit de hand gelopen hobby project van Elja Trum. De artikelen worden geschreven door een team van vrijwillige bloggers. Mocht je het leuk vinden om een of meerdere artikelen te schrijven op Photofacts, neem dan contact op.Meer over Photofacts